Data i miejsce urodzenia
|
15 grudnia 1908 Łódź
|
Data i miejsce śmierci
|
24 lutego 1945 Mauthausen-Gusen
|
Kategoria wagowa
|
lekka i półśrednia
|
Dorobek medalowy
|
złoto
|
1931
|
MP w kategorii półśredniej
|
złoto
|
1932
|
MP w kategorii półśredniej
|
srebro
|
1933
|
MP w kategorii półśredniej
|
złoto
|
1934
|
MP w kategorii półśredniej
|
srebro
|
1935
|
MP w kategorii półśredniej
|
brąz
|
1936
|
MP w kategorii półśredniej
|
brąz
|
1928
|
MP w kategorii lekkiej
|
|
|
Adam Seweryniak (ur. 15 grudnia 1908 w Łodzi, zm. 24 lutego 1945 w KL Mauthausen-Gusen, Austria) – polski bokser.
Kariera
Walczył w kategorii lekkiej i półśredniej, będąc reprezentantem Polski. Był zawodnikiem klubów Sokoła Łódź, ŁKS-u Łódź, Warszawianki i Skody Warszawa, walcząc w latach 1927–1939[1].
Uczestniczył w mistrzostwach Europy w Budapeszcie 1930 i ponownie w Budapeszcie 1934 roku, przegrywając swoje ćwierćfinałowe pojedynki.
Wystąpił 10 razy w reprezentacji Polski odnosząc 6 zwycięstw i ponosząc 4 porażki w latach 1930–1937. Trzy razy zdobył tytuł mistrza Polski w kategorii półśredniej w latach: 1931, 1932 i 1934 i dwukrotnie był wicemistrzem w tej samej wadze w 1933 i 1935 roku. Był też brązowym medalistą w kraju w 1928 w kategorii lekkiej i w 1936 w wadze półśredniej. Należał do czołowych polskich pięściarzy okresu międzywojennego.
Zginął w dramatycznych okolicznościach w hitlerowskim obozie koncentracyjnym na parę tygodni przed jego wyzwoleniem.
Przypisy
- ↑ Piotr Osmólski: Leksykon boksu. Warszawa: Sport i Turystyka, 1989, s. 222. ISBN 83-217-2680-1.