Od 1924 pracował w Bibliotece Jagiellońskiej, gdzie zainicjował fundamentalne prace dokumentacyjno-bibliograficzne. Przy udziale Władysława Tadeusza Wisłockiego i T. Godłowskiego opracował trzytomowy Słownik pseudonimów i kryptonimów pisarzy polskich oraz Polski dotyczących wydany w latach 1936–1938, który do 1950 pomnożył późniejszymi uzupełnieniami. Rozpoczął prace nad gromadzeniem materiałów do retrospektywnej bibliografii zawartości literackiej polskich czasopism i kontynuował je w latach 1948–1953 wraz z zespołem IBL PAN. Inne jego zbiory stały się podstawą Bibliografii filozofii polskiej za lata 1750–1864, wydanej w trzech tomach w latach 1955–1971; tom czwarty opracował i wydał w 1994 A. Kadler. W 1924 opublikował studium Charakterystyka i źródła powieści Kraszewskiego w latach 1830–1850, a w 1930 zarys monograficzny Karol Miarka. Wydał również zbiór szkiców z epoki walki klasyków z romantykami Kumoszki na parnasie (1947) i opracował utwory Józefa Ignacego Kraszewskiego.
↑ abStanisławS.ŁozaStanisławS. (red.), Czy wiesz kto to jest?, Warszawa: Wydawnictwa Artystyczne i Filmowe : na zam. Zrzeszenia Księgarstwa, 1983, s. 23.
