Abel Marie Périer

Data i miejsce urodzenia	1825 Vitry-sur-Seine
Data i miejsce śmierci	10 lutego 1881 Lwów
Narodowość	francuska
Dziedzina sztuki	rzeźbiarstwo
Multimedia w Wikimedia Commons

Abel Marie Périer (ur. 1825 w Vitry-sur-Seine, zm. 10 lutego 1881^[1] we Lwowie) – francuski rzeźbiarz, od 1858 działający we Lwowie.

W 1858 osiedlił się we Lwowie z inicjatywy zaprzyjaźnionego z nim Cypriana Godebskiego^[2].

Większość dzieł sztuki sepulkralnej Périera związana była z Cmentarzem Łyczakowskim we Lwowie. Stworzył m.in. rzeźby nagrobne Walerego Łozińskiego (wg projektu Cypriana Godebskiego), Józefy Sierosławskiej, rodziny Geschöpfów, Marii Sidorowicz^[2][3] oraz marmurowy nagrobek Aleksandra Fredry w kościele w Rudkach (ok. 1877) z medalionem portretowym dramatopisarza, herbem i kompozycją alegoryczną^[2].

Asystował też Cyprianowi Godebskiemu przy wykonaniu wystroju rzeźbiarskiego Domu Inwalidów Wojennych we Lwowie^[2] przy ul. Kleparowskiej 35 (obecnie siedziba Instytutu Bezpieczeństwa Pożarniczego Ministerstwa Spraw Wyjątkowych Ukrainy), wzniesionego w latach 1855–1863 według projektu barona Theophila von Hansena.

W ostatnich latach życia Périer stworzył własną pracownię rzeźbiarską wspólnie z pochodzącym z Brukseli Antonim Julianem Maricotem (we Lwowie działającym jako Julian Gorgolewski)^[2]. Ożenił się z Polką (lwowianką) – Marią ze Staszkiewiczów. Również jego spolonizowany syn Henryk Karol Périer, oraz wnuk Kazimierz Périer byli czynnymi we Lwowie rzeźbiarzami^[2].

• 
  Nagrobek Walerego Łozińskiego; Cmentarz Łyczakowski we Lwowie
• 
  Anioł na pomniku Sierosławskich i Szulakiewiczów; Cmentarz Łyczakowski we Lwowie
• 
  Grób rodziny Geschöpf; Cmentarz Łyczakowski we Lwowie
• 
  Nagrobek Aleksandra Fredry; kościół w Rutkach
• 
  Dom Inwalidów Wojennych; Lwów, ul. Kleparowska 35