Po ukończeniu szkoły średniej mierzący 211 cm koszykarz poszedł do wojska. Trafił do jednostek Air Force[2]. W wolnych chwilach grał w koszykówkę. Po czterech latach służby wojskowej[3] dostał ofertę od Oklahoma State University z której skorzystał. W drugim roku swojej gry tam zdobywał średnio 1,0 punktu i 1,3 zbiórki na mecz[4]. W 2006 r. został wybrany w drafcie USBL przez Oklahoma Storm w drugiej rundzie z 14 numerem[5]. Zdobywał średnio 2,7 punktu w 12,5 minutach spędzanych na parkiecie. Później Pattway przeniósł się do Polski, do Kageru Gdynia. Występował z numerem 11 i był podstawowym zawodnikiem zespołu. Na parkiecie przebywał średnio 25,2 minuty, miał wysoką skuteczność (średnia sezonu - 9,4 punktu na mecz). Jego rekordem było zdobycie 27 punktów przeciw Anwilowi Włocławek[1]. Posiadał także dobre statystyki w zbiórkach - 7,8 na mecz. Najwięcej piłek zebrał w meczu przeciwko Polpharmie Starogardowi Gdańskiemu – 16[6]. Jest rozpoznawalny przez wykonywanie widowiskowych wsadów. Przysporzyły mu one wielu zwolenników wśród kibiców w Gdyni. Z zespołem beniaminka dotarł do ćwierćfinału Pucharu Polski). Wystąpił w meczu Meczu Gwiazd 2007, który został rozegrany we Wrocławiu. Po tym sezonie przeniósł się na krótko do ligi tureckiej do zespołu Antalya Buyuksehir Belediye, jednak już w październiku 2007 r. podpisał kontrakt z francuskim zespołem Strasbourg IG. Notował tam statystyki na poziomie 8,1 punktu i 5,7 zbiórek w sezonie 2007/08[7]. Występował też w NBA Summer League w 2008 r. w zespole Memphis Grizzlies[8]. Po sezonie przerwy, we wrześniu 2009 podpisał kontrakt z łotewską drużyną BC Ventspils[9]. W styczniu 2010 roku opuścił zespół[10] i miesiąc później przeszedł do Dnipro Dniepropetrowsk[11]. Sezon 2010/2011 zaczął w Chorwacji, w zespole Cedevity Zagrzeb, jednak w grudniu 2010 wrócił do Dniepropietrowska. Od 2011 zawodnik Olimpico LB, klubu ligi argentyńskiej. W styczniu 2012 podpisał kontrakt z PAOK Saloniki[12]