PROFILPELAJAR.COM

Aarón Padilla
Pełne imię i nazwisko	Aarón Padilla Gutiérrez
Data i miejsce urodzenia	10 lipca 1942 ; m. Meksyk
Data śmierci	14 czerwca 2020
Wzrost	176 cm
Pozycja	napastnik
Kariera seniorska
Kariera reprezentacyjna
	↑ Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe. ;

Aarón Padilla Gutiérrez (ur. 10 lipca 1942 w mieście Meksyk, zm. 14 czerwca 2020^[1]) – meksykański piłkarz występujący na pozycji napastnika. Jego syn Aarón Padilla również był piłkarzem.

Kariera klubowa

Padilla, obdarzony pseudonimem „Ganso” („Gęś”) ze względu na charakterystyczny sposób biegania, pochodzi ze stołecznego miasta Meksyk i jest wychowankiem tamtejszego klubu Pumas UNAM. Do seniorskiej drużyny, będącej w sezonie 1962/1963 absolutnym beniaminkiem pierwszej ligi, został włączony jako dwudziestolatek i w meksykańskiej Primera División zadebiutował 2 września 1962 w spotkaniu z Tolucą. Niebawem wywalczył sobie pewne miejsce w wyjściowej jedenastce zespołu, a w sezonie 1967/1968 zdobył z nim tytuł wicemistrza Meksyku. Ogółem barwy Pumas reprezentował przez dziesięć lat, zdobywając 39 bramek w lidze meksykańskiej, po czym odszedł do innej ekipy ze stolicy, Atlante FC, gdzie bez większych sukcesów występował przez kolejny rok. W połowie 1973 roku podpisał umowę z Tiburones Rojos de Veracruz, gdzie również spędził dwanaście miesięcy, nie odnosząc poważniejszych osiągnięć. W późniejszym czasie powrócił do swojego macierzystego Pumas, w którego barwach w sezonie 1974/1975 wywalczył jedyny w historii klubu puchar kraju – Copa México, a bezpośrednio po tym zakończył profesjonalną karierę piłkarską w wieku 33 lat.

W 1975 roku Padilla ukończył kurs trenerski, a w późniejszym czasie był członkiem zarządu klubów Atlante FC z miasta Meksyk oraz Toros Neza z Nezahualcóyotl. W latach 1992–2002 pracował w Meksykańskim Związku Piłki Nożnej jako prezes komisji dyscyplinarnej, natomiast w latach 2003–2006 pełnił funkcję prezydenta drużyny Pumas UNAM, w której występował również jako piłkarz. W latach 2006–2012 ponownie był zatrudniony w Meksykańskim Związku Piłki Nożnej, tym razem jako prezes komisji sędziowskiej.

Kariera reprezentacyjna

W 1962 roku Padilla znalazł się w składzie młodzieżowej reprezentacji Meksyku na młodzieżowe mistrzostwa Ameryki Północnej w Panamie. Jego drużyna narodowa w pierwszej rundzie zanotowała wówczas trzy zwycięstwa i remis, dzięki czemu z pierwszego miejsca awansowała do rundy finałowej. Tam z kolei w trzech spotkaniach odniosła zwycięstwo i dwa remisy, dzięki czemu triumfowała w rozgrywkach.

W pierwszej reprezentacji Meksyku Padilla zadebiutował za kadencji selekcjonera Ignacio Trellesa, 28 lutego 1965 w wygranym 1:0 meczu z Salwadorem wchodzącym w skład eliminacji do mistrzostw świata 1966. W tym samym roku został powołany na mistrzostwa CONCACAF, podczas których rozegrał trzy spotkania, zaś jego kadra ostatecznie triumfowała w tych rozgrywkach. Premierowego gola w drużynie narodowej strzelił 3 maja 1965 w wygranej 3:2 konfrontacji z Jamajką w ramach udanych ostatecznie eliminacji do mistrzostw świata 1966; w tych samych rozgrywkach zdobył jeszcze jedną bramkę w rewanżu z tym samym rywalem (8:0). W 1966 roku znalazł się w składzie na mistrzostwa świata w Anglii, gdzie pełnił funkcję podstawowego zawodnika swojej reprezentacji, występując we wszystkich meczach od pierwszej do ostatniej minuty: z Francją (1:1), Anglią (0:2) i Urugwajem (0:0). Meksykanie zajęli wówczas trzecie miejsce w grupie i nie awansowali do fazy pucharowej mundialu.

W 1970 roku szkoleniowiec Raúl Cárdenas powołał Padillę na mistrzostwa świata w Meksyku. Tam, podobnie jak przed czterema laty, był on jednym z ważniejszych zawodników meksykańskiej reprezentacji i rozegrał trzy z czterech meczów: w fazie grupowej z Salwadorem (4:0) i Belgią (1:0), a także w ćwierćfinale z Włochami (1:4). Jego zespół, pełniący wówczas rolę gospodarzy, po raz pierwszy w historii na mistrzostwach świata zdołał wyjść z grupy, w której zajął drugie miejsce, lecz odpadł z mundialu zaraz potem, w ćwierćfinale. Ogółem w barwach narodowych rozegrał 53 spotkania, w których ośmiokrotnie wpisywał się na listę strzelców.