Podobnie jak poprzedni album Jaya-Z, Magna Carta... Holy Grail (2013), 4:44 nie był promowany żadnym singlem. Sesja nagraniowa trwała od grudnia 2016 do czerwca 2017, a za warstwę muzyczną płyty odpowiada No I.D., a przy niektórych utworach pomagał mu również Jay-Z. James Blake oraz Mount Kimbie byli producentami utworów dodatkowych. Na albumie gościnnie udzielili się Frank Ocean, Damian Marley, Beyoncé i matka Jaya-Z, Gloria Carter. Dodatkowo wokalnie na 4:44 pojawiła się córka rapera, Blue Ivy Carter, jak również James Fauntleroy, Kim Burrell i The-Dream.
4:44 zyskał powszechne uznanie wśród krytyków muzycznych, którzy doceniali osobistą i emocjonalna stronę albumu. 5 lipca 2017 roku, kilka dni po oficjalnej premierze, Recording Industry Association of America przyznało płycie status platyny, co było zasługą faktu, że firma Sprint zakupiła milion sztuk płyty i rozdała je swoim klientom do pobrania za darmo[15]. Album zadebiutował na pierwszym miejscu notowania Billboard 200 i jest trzynastym z rzędu albumem Jaya-Z, który dotarł na szczyt notowania, a czternastym w ogóle. Po wydaniu płyty ukazały się trzy single, mianowicie tytułowe „4:44”, „Bam” oraz „Family Feud”, jak również kilka teledysków. Wydawnictwo zostało nominowane do nagrody Grammy w kategorii Album roku, a jednocześnie utwór tytułowy został nominowany w kategorii Piosenka roku, a „The Story of O.J” w kategorii Nagranie roku[16].
Tło powstania
W kwietniu 2016 roku, żona Jaya-Z, Beyoncé, wydała swój szósty album studyjny zatytułowany Lemonade, na którym to w kilku utworach zarzuciła swojemu mężowi niewierność[17].
W czerwcu 2017, plakaty promocyjne 4:44 pojawiły się w Nowym Jorku, Los Angeles oraz Miami, a reklamy w postaci banerów zaczęły pojawiać się w internecie[18][19][20]. 7 czerwca, podczas finałów NBA wyświetlony został jednominutowy teaser, w którym gościnnie pojawili się aktorzy Mahershala Ali, Lupita Nyong’o i Danny Glover. Teaser kończył się napisem „4:44 – 6.30.17, Exclusively on Tidal” (4:44 – 30.06.17, tylko w Tidalu)[21].
18 czerwca, w amerykański Dzień Ojca, wideo zatytułowane „Adnis” pojawiło się na kanale YouTube firmy Sprint[22]. Adnis to imię ojca Jaya-Z[23]. Drugi teaser, zatytułowany „Kill Jay-Z”, został wydany 27 czerwca i przedstawiał młodego mężczyznę w koszulce z napisem „Stay Black”[a]. Trzeci klip promocyjny, zatytułowany „MaNyfaCedGod” z aktorką Lupitą Nyong’o płaczącą na podłodze, pojawił 28 czerwca[24].
Produkcja i proces nagrywania
No I.D. powiedział, że dostał propozycję nad współpracą nad płytą od Jaya-Z, ale początkowo odrzucił twierdząc, że „nie czuje inspiracji” oraz że „nie sądzi by miał teraz coś odpowiedniego”[25]. Jednakże później muzyka Quincy’ego Jonesa, pozwoliła mu zacząć pracę nad albumem. No I.D. stwierdził, że „używał samplami jakby grał na instrumencie”. By odnaleźć inspirację do produkcji 4:44, No I.D. przesłuchiwał między innymi takie albumy jak What’s Going OnMarvina Gaye’a, ConfessionsUshera, The BlueprintJaya-Z, IllmaticNasa oraz My Beautiful Dark Twisted FantasyKanye Westa, mówiąc, że przeanalizował błędy i chciałby ich nie powtórzyć[25].
Album w dużej mierze został zrealizowany w domowym studio No I.D. w Hollywood[26]. Według producenta, proces nagrywania rozpoczął się pod koniec grudnia 2016 roku[26], podczas gdy Jay-Z podał datę 3 stycznia 2017 roku. Płyta została ukończona krótko przed oficjalną premierą[27]. 4:44 zostało napisane, gdy pewnego poranka Jay-Z obudził się o 4:44 nad ranem[28] i nagrał teksty w swoim domu używając mikrofonu Beyoncé[25].
Kompozycja
4:44 jest albumem hip-hopowym z bardzo wieloma elementami hip-hopu świadomego[29][30][31] Muzyka na płycie opiera się w głównej mierze na samplach z wielu gatunków muzycznych, takich jak funk, rock progresywny, reggae oraz soul[32], w tym między innymi „Love’s in Need of Love Today” Steviego Wondera, „Ha Ya (Eternal Life)” grupy The Clark Sisters, „Someday We’ll All Be Free” Donny’ego Hathawaya oraz „Four Women” i „Baltimore” Niny Simone[33][34] Elia Leight z magazynu Rolling Stone napisała, że 4:44 „bazuje na samplach w czasach, gdy rap odszedł od takiego brzmienia”[25]. Jay-Z i No I.D. stworzyli specjalną playlistę w oparciu o gust Jaya-Z, a następnie wykorzystali część utworów do produkcji płyty[35][26]. Jay-Z umieścił potem tę playlistę na Tidalu tytułując ją 4:44 Inspired By (ang.4:44 zainspirowany przez)[36].
