PROFILPELAJAR.COM

22 minuty
22 минуты
Gatunek	film akcji, thriller
Rok produkcji	2014
Data premiery	8 maja 2014
Kraj produkcji	Rosja
Język	rosyjski, angielski
Czas trwania	79 min
Reżyseria	Wasilij Sierikow,; Aleksiej Sidorow
Scenariusz	Igor Porubliew
Główne role	Makar Zaporożski,; Denis Nikiforow,; Gael Kamilindin, Ibrahim Tour, Wiktor Suchorukow
Muzyka	Iwan Uriupin
Zdjęcia	Dmitrij Jaszonkow
Scenografia	Wiktor Szmielew,; Pawieł Nowikow
Kostiumy	Marina Ananiewa, Irina Łunina
Montaż	Aleksandr Amirow,; Ilja Lebiediew
Produkcja	Aleksiej Sidorow
Wytwórnia	Cientral Partnerszyp
Budżet	6,5 mln. $
Przychody brutto	700 tys. $

22 minuty (org. 22 минуты) – rosyjski film akcji z 2014 roku w reż. Wasilija Sierikowa.

Opis fabuły

Maj 2010 roku. Rosyjski gazowiec "Jamał" zostaje zaatakowany i opanowany przez grupę somalijskich piratów pod przywództwem psychopatycznego Amina. Dzięki przytomności umysłu kapitana rosyjskiego statku, zanim piraci opanowują statek, Rosjanie nadają sygnał SOS, a cała załoga jest w stanie schronić się w maszynowni, bezpieczna za stalowymi drzwiami. Radiowy komunikat o niebezpieczeństwie odbiera znajdujący się w pobliżu rosyjski niszczyciel "Admirał Kryłow", który natychmiast wysyła oddział ratunkowy. Jego atak zostaje jednak odparty przez dobrze uzbrojonych i przygotowanych piratów, w ich ręce wpada ponadto jeden z rosyjskich komandosów – marynarz Jeżow. Armator nie kwapi się do wypłacenia okupu, jednak dowództwo rosyjskiej floty podejmuje akcję ratunkową. Grupa rosyjskich komandosów niepostrzeżenie dostaje się na pokład gazowca i po zażartej walce wręcz (na statku ze względów bezpieczeństwa nie mogą użyć broni palnej) z piratami opanowuje statek. Z pomocą przychodzi im Jeżow oraz jeden z młodych piratów imieniem Kałasz, który pragnie zemścić się na Aminie za śmierć swojego brata. W kulminacyjnym momencie do walki włączają się również członkowie załogi "Jamału". Cała akcja trwa tytułowe 22 minuty. Większość piratów z samym Aminem dostaje się do niewoli. Na rozkaz dowództwa Rosjanie zmuszeni są jednak puścić ich wolno, ponieważ w istniejącym prawie nie ma żadnych przepisów umożliwiających pociągnięcie ich do jakiejkolwiek odpowiedzialności. Zadowoleni piraci odpływają łodzią, wyposażeni w zapasy żywności i wody umożliwiające im dotarcie do brzegu. Jednak Jeżow nie zamierza "odpuścić". Po kryjomu, podrzuca piratom granat z opóźnionym zapłonem. Gdy ci, pewni że wychodzą z opresji cało, odpływają na pewną odległość, granat eksploduje zabijając wszystkich.

Sukces rosyjskich komandosów ma także osobisty wymiar dla samego Jeżowa. W wywiadzie telewizyjnym przeprowadzonym wkrótce po udanej akcji, wyznaje miłość swojej dziewczynie Oldze (z którą wcześniej zerwał) i prosi ją o wybaczenie oraz aby na niego czekała na niego. Ta, w dniu swojego ślubu z kim innym, po obejrzeniu w telewizji wyznania marynarza, zrywa zaręczyny.

Obsada aktorska

Makar Zaporożski – Jeżow
Denis Nikiforow – kpt. Tarasow, dowódca rosyjskich komandosów
Gael Kamilindin – pirat Kałasz
Ibrahim Tour – Amin
Wiktor Suchorukow – kpt. Ukołow
Aleksandr Galibin – kapitan "Jamału"
Igor Taradajkin – adm. Waganow
Władisław Domin – chor. Mogiła
Iwan Porodnow – sierż. Tichonow
Władisław Pogiba – komandos Kołycz
Jekatierina Malikowa – przedstawiciel armatora
Siergiej Aprielski – przedstawiciel armatora
Andriej Arzjaiew – mechanik "Died"
Aleksandr Worobiow – kontradm. Ryżow
Siergiej Nasibow – wiceadm. Daniłow
Roman Frołow – kontradm. Tatarincew
Sofia Chandomirowa – Olga
Dmitrij Jendalcew – Roma, niedoszły małżonek Olgi
Alina Maznienkowa – Swietka
Danił Stiekłow – Malok
Irina Gurkina – matka Olgi
Wiaczesław Anikin – komandos
Michaił Bielskij – komandos
Jewgienij Makarow – komandos
Maksim Pleszko – "specnazowiec" z "Admirała Szaposznikowa"
Anton Kontuszew – porucznik
Prochor Zikora – z-ca kapitana "Jamału"
Oleg Borisenko – marynarz
Piotr Korolow – motorniczy gazowca
Anton Toropow – Wowka
Pawieł Malcew – marynarz
Eduard Soowiow – lekarz pokładowy
Ilmar Lancers – bosman
Władimir Błagoj – radiotelegrafista Witalik
Andriej Fomin – nawigator
Piotr Puczok – pilot morski
Igor Mieszczerin – szef sztabu marynarki wojennej
Boris Połunin – funkcjonariusz GRU
Nikita Komariczew – komandos
Denis Pierwomajski – szofer
Siergiej Guriew – adm. Łazariew

i inni.

O filmie

Fabuła filmu oparta została na autentycznych wydarzeniach jakie rozegrały się w maju 2010 roku w Zatoce Adeńskiej. Zdjęcia do filmu trwały od czerwca do października 2012 roku. Za plenery posłużyły: Moskwa, Sewastopol, Malta i Władywostok. Filmowy gazowiec "Jamał" w rzeczywistości był tankowcem "Moskowskij Uniwiersitiet", a niszczyciel "Admirał Kryłow" okrętem tej samej klasy – "Marszał Szaposznikow"^[1]^[2].

Film wszedł na ekrany kin w atmosferze skandalu–konfliktu pomiędzy producentem i współreżyserem Aleksiejem Sidorowem i ekipą realizatorską filmu, a firmującą go wytwórnią "Cientral Partnerszyp". W lutym 2014 roku Sidorow skierował list otwarty do ministra kultury FR i dyrektora "Found Kino" w którym zwracał się do nich z prośbą o interwencję i ratunek dla filmu, którego dramaturgia, logika i czasowy przebieg wydarzeń zostały poważnie naruszone na skutek samowolnych działań wytwórni "Cientral Partnerszyp", polegających na wycięciu z już ukończonego filmu ponad 30 minut obrazu i naciskom wywieranym na producenta celem dokręcenia nowych scen. Działania te, w opinii Sidorowa prowadzą film do finansowej i artystycznej katastrofy. Postępowanie wytwórni określił wprost mianem "sabotażu"^[3]. Dwa miesiące później, w kwietniu 2014 roku, z listem otwartym sformułowanym w podobnym tonie zwróciła się do środowiska filmowego część ekipy filmowej. Filmowcy, pod adresem wytwórni "Cientral Partnerszyp" podnosili te same zarzuty co dwa miesiące wcześniej Sidorow. W konkluzji, oficjalnie informowali, że "wersja filmu wprowadzana przez wytwórnię na ekrany kin nie ma nic wspólnego z tym co chcieli stworzyć i co stworzyli"^[4]. Sama wytwórnia dokonane przez nią zmiany tłumaczyła chęcią zwiększenia w filmie roli marynarki wojennej^[5].

Film okazał się być finansową klapą – w rosyjskich kinach obejrzało go zaledwie 120 tys. widzów, a koszty produkcji zwróciły się w niewiele ponad 10 procentach (119 300 $ wpływów przy 6 500 000 $ kosztów produkcji)^[6].

Przypisy

↑ Zawierszieny siomki filma o zachwatie rossijskogo tankiera piratami. [w:] lenta.ru [on-line]. 2012-10-16. [dostęp 2017-01-21]. (ros.).
↑ 22 минуты. [w:] kinonews.ru [on-line]. [dostęp 2017-01-20]. (urdu).
↑ Rieżissior Aleksiej Sidorow wystupajet w zaszczytu "22 minut". [w:] proficinema.ru [on-line]. 2014-02-28. [dostęp 2017-01-20]. (ros.).
↑ Otkrytoje pismo kinomatograficzieskomu soobszczestwu ot sozdatieliej filma "22 minuty". [w:] proficinema.ru [on-line]. 2014-04-23. [dostęp 2017-01-20]. (ros.).
↑ "22 minuty" rastianulis na gody. [w:] izvestia.ru [on-line]. 2014-03-12. [dostęp 2017-01-20]. (ros.).
↑ 22 minuty. [w:] kinopoisk.ru [on-line]. [dostęp 2017-01-20]. (ros.).