PROFILPELAJAR.COM

160 mm moździerz wz. 1943
	Dane podstawowe
Państwo	ZSRR
	Dane taktyczno-techniczne
Długość lufy	3030 mm
Donośność	630 m (minimalna); 5150 (maksymalna)
Prędkość pocz. pocisku	245 m/s
Długość	3985 mm (położenie marszowe)
Szerokość	1414 mm (położenie marszowe)
Masa	1170 kg (położenie bojowe); 1270 kg (położenie marszowe)
Kąt ostrzału	25° (w pionie); od 45° do 80° (w poziomie)
Szybkostrzelność	3 strz./min
Prędkość marszowa	50 km/h
	Multimedia w Wikimedia Commons

160 mm moździerz wz. 1943 – moździerz ciągniony kalibru 160 mm, produkcji radzieckiej^[2].

Moździerz został opracowany przez zespół pod kierownictwem inż. I. Tiewierowskiego i znajdował się w uzbrojeniu Wojska Polskiego. Podstawowymi elementami moździerza są: lufa, gładkościenna kołyska z komorą zamkową, płyta oporowa i łoże, które stanowiło dwukołowe podwozie^[2]. Ciągniony był przez samochód za zaczep, który umieszczono na części wylotowej lufy. Ładowany od wlotu lufy, która jest sprowadzana do poziomu i w tym położeniu blokowana. Odciążacz sprężynowy ułatwia równoważenie lufy. Zamek posiada umieszczony w komorze zamkowej (której pięta kulista opiera się w gnieździe płyty oporowej) mechanizm odpalający. Do wycelowania służył celownik MPM–44. Koła posiadają uresorowanie, które jest wyłączane w czasie strzelania^[2].

Przypisy

↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g Ciepliński i Woźniak 1994 ↓, s. 150.
↑ ^a ^b ^c ^d ^e Ciepliński i Woźniak 1994 ↓, s. 149.

Bibliografia

Andrzej Ciepliński, Ryszard Woźniak: Encyklopedia współczesnej broni palnej (od połowy XIX wieku). Warszawa: Wydawnictwo „WIS”, 1994, s. 149–150. ISBN 83-86028-01-7.