152 mm armata wz. 1910/30
152 mm armata wz. 1910/30 152-мм пушка образца 1910/30 годов
Armata wz. 1910/30 wystawiona w muzeum w Hämeenlinna
|
Dane podstawowe
|
Państwo
|
ZSRR
|
Rodzaj
|
armata polowa
|
Historia
|
Prototypy
|
1930
|
Produkcja seryjna
|
??–1935
|
Wyprodukowano
|
152 szt.
|
Dane taktyczno-techniczne
|
Kaliber
|
152,4 mm
|
Długość lufy
|
L/31,9
|
Donośność
|
17 000 m
|
Prędkość pocz. pocisku
|
650 m/s (pocisk o masie 43,5 kg)
|
Masa
|
6500 kg
|
Kąt ostrzału
|
do +45°[1] (w pionie) 4,5° (w poziomie)
|
Szybkostrzelność
|
2-4 strz/min
|
Obsługa
|
9 osób
|
Prędkość marszowa
|
10-12 km/h
|
|
152 mm armata wz. 1910/30 (ros. 152-мм пушка образца 1910/30 годов) – radziecka ciężka armata polowa. Zmodernizowana wersja 152 mm armaty wz. 1910.
Historia
W 1910 roku do uzbrojenia armii rosyjskiej przyjęto 152 mm armatę wz. 1910. Po rewolucji produkcję tych dział kontynuowano i w 1930 roku Armia Czerwona miał na stanie 67 dział tego typu. W tym samym roku w KB GAU powstał projekt zmodernizowanej wersji armaty wz. 1910. Modernizacja miał na celu zwiększenie donośności wystrzeliwanych pocisków.
W celu zwiększenia donośności dokonano szeregu zmian w konstrukcji działa. Zwiększono objętość komory nabojowej i powiększono w ten sposób maksymalna masę ładunku miotającego. W celu zwiększenia maksymalnego kąta podniesienia lufy skrócono długość odrzutu. Ponieważ zwiększenie ładunku miotającego przy skróconym odrzucie zwiększyłoby siły działające na łoże podczas strzału, lufę wyposażono w hamulec wylotowy. Aby poprawić wyważenie lufy, czopy łączące kołyskę lufy z łożem przesunięto o 50 mm do przodu. Ponieważ nie zmodernizowano łoża, szybkość marszowa nie uległa zmianie i działo nadal było słabo dostosowane do współpracy z jednostkami zmechanizowanym.
Armata wz. 1910/30 miało łoże jednoogonowe. Lufa zakończona hamulcem wylotowym, zamek śrubowy. Oporopowrotnik hydropneumatyczny. Koła stalowe z gumowymi bandażami. Trakcja konna lub mechaniczna. Lufa armaty była transportowana po oddzieleniu od łoża.
Prototyp zmodernizowanego działa został wykonany w zakładach Krasnyj Putiłowiec 1 kwietnia 1930 roku. Po próbach prototypu zmodernizowane działo zostało przyjęte do uzbrojenia jako 152 mm armata wz. 1910/30. Produkcję armat tego typu uruchomiono w zakładach Krasnyj putiłowiec, a następnie Bolszewik i Barrikada. Jednocześnie z produkcją nowych dział modernizowano wcześniej wyprodukowane dział wz. 1910.
Produkcja dział wz. 1910/30 została zakończona w 1935 roku po skonstruowaniu armaty wz. 1910/34, czyli połączenia lufy armaty wz. 1910/30 z łożem armaty wz. 1931.
1 listopada 1936 roku Armia Czerwona posiadała 152 armaty wz. 1910/30. Były one uzbrojeniem pułków artylerii korpuśnej.
Amunicja
Rodzaje pocisków[2]
|
Rodzaj
|
Wzór
|
Masa, kg
|
Masa materiału wybuchowego, kg
|
Prędkość początkowa, m/s
|
Donośność, m
|
Amunicja przeciwpancerna
|
pocisk przeciwpancerny zwykły, APHE
|
BR-540
|
48,8
|
0,66
|
600
|
4,000
|
pocisk przeciwpancerny z czepcem balistycznym, APBC (from late 1944)
|
BR-540B
|
46,5
|
0,48
|
600
|
4,000
|
morski pocisk półprzeciwpancerny
|
ob. 1915/28
|
51,07
|
3,2
|
573
|
5,000
|
kumulacyjny HEAT
|
BP-540
|
27,44
|
|
680
|
3,000
|
Amunicja przeciwbetonowa
|
przeciwbetonowy haubiczny
|
G-530 / G-530Sz
|
40,0
|
5,1
|
665
|
15,600
|
przeciwbetonowy armatni
|
G-545
|
56,0
|
4,2
|
|
|
Amunicja odłamkowa, burząca i odłamkowo-burząca
|
pociski armatnie
|
odłamkowo-burzący, stalowy
|
OF-540
|
43,6
|
5,9-6,25
|
650
|
16,800
|
odłamkowo-burzący, stalowy
|
OF-540Ż
|
43,6
|
5,9-6,25
|
|
|
burzący, stary
|
F-542
|
38,1
|
5,86
|
660
|
13,800
|
burzący, stary
|
F-542G
|
38,52
|
5,83
|
|
|
burzący, stary
|
F-542SzG
|
41,0
|
5,93
|
|
|
burzący, stary
|
F-542Sz
|
40,6
|
6,06
|
650
|
12,800
|
burzący, stary
|
F-542SzU
|
40,86
|
5,96
|
|
|
burzący, stary
|
F-542U
|
38,36
|
5,77
|
|
|
pociski haubiczne
|
odłamkowo-burzący, stalowy
|
OF-530
|
40,0
|
5,47-6,86
|
|
|
odłamkowo-burzący, stalowo-żeliwny
|
OF-530A
|
40,0
|
5,66
|
|
|
burzący, stary
|
F-533
|
40,41
|
8,0
|
|
|
burzący, stary
|
F-533K
|
40,68
|
7,3
|
|
|
burzący, stary
|
F-533N
|
41,0
|
7,3
|
|
|
burzący, stary
|
F-533U
|
40,8
|
8,8
|
|
|
burzący, stalowo-żeliwny, stary francuski
|
F-534F
|
41,1
|
3,9
|
|
|
burzący dla 152 mm mortiry wz. 1931
|
F-521
|
41,7
|
7,7
|
|
|
burzący dla brytyjskiej haubicy Vickers
|
F-531
|
44,91
|
5,7
|
|
|
Szrapnele
|
szrapnel z 45 s. zapalnikiem czasowym
|
Sz-501
|
41,16-41,83
|
0,5 (680—690 lotek)
|
|
|
szrapnel z zapalnikiem czasowym T-6
|
Sz-501T
|
41,16
|
0,5 (680—690 lotek)
|
|
|
Amunicja oświetlająca
|
oświetlający, 40 s.
|
S 1
|
40,2
|
|
|
|
Amunicja chemiczna
|
odłamkowo-chemiczny
|
OCh-540
|
|
|
|
|
chemiczny, haubiczny
|
ChS-530
|
38,8
|
|
|
|
chemiczny, haubiczny
|
ChN-530
|
39,1
|
|
|
|
chemiczny (powojenny)
|
ZChZ
|
|
|
|
|
-
Przebijalność pancerza[2]
|
BR-540 (APHE)
|
Odległość, m
|
Kąt uderzenia 60°, mm
|
Kąt uderzenia 90°, mm
|
500
|
105
|
125
|
1000
|
95
|
115
|
1500
|
85
|
105
|
2000
|
75
|
90
|
BR-540B (APBC)
|
Odległość, m
|
Kąt uderzenia 60°, mm
|
Kąt uderzenia 90°, mm
|
500
|
105
|
130
|
1000
|
100
|
120
|
1500
|
95
|
115
|
2000
|
85
|
105
|
Morski półprzeciwpancerny ob. 1915/28
|
Odległość, m
|
Kąt uderzenia 60°, mm
|
Kąt uderzenia 90°, mm
|
100
|
110
|
136
|
500
|
104
|
128
|
1000
|
97
|
119
|
1500
|
91
|
111
|
2000
|
85
|
105
|
Wartości podane zgodnie z sowieckimi normami (prawdopodobieństwo penetracji pancerza 75%).
|
Przypisy
- ↑ Иванов А., Артиллерия СССР в перод второй мировой войны
- ↑ a b Широкорад А. Б. Энциклопедия отечественной артиллерии
Bibliografia
- А. Иванов: Артиллерия СССР в перод второй мировой войны. Санкт-Петербург: Издательский Дом «Нева», 2003. ISBN 5-7654-2731-6. Brak numerów stron w książce
- В.Н. Шунков: Энциклопедия артиллерии особой мощности. Минск: ХАРВЕСТ, 2004. ISBN 985-13-1462-5. Brak numerów stron w książce
|
|