100 Pułk Pograniczny NKWD – jeden z pułków pogranicznych w składzie wojsk NKWD. Operował na terytorium przy granicy Związku Radzieckiego z Finlandią, przesuniętą na skutek wojny zimowej 1939–1940.

W 1941 liczył 617 ludzi i znajdował się w strukturze organizacyjnej 14 Armii ZSRR (oprócz niego były tam również pułki 82 i 101 wojsk pogranicznych NKWD):

135 Pułk Strzelców wzmocniony artylerią 104 Pułku Artylerii Ciężkiej (bez dywizjonu), 2 baterie 149 dywizjonu dział przeciwpancernych oraz 100 Pułk wojsk pogranicznych NKWD tworzyły bowiem załogę 23 Rejonu Umocnionego, z zadaniem obrony przeciwdesantowej północnych i zachodnich wybrzeży Półwyspu Rybackiego przed niemiecką Armią „Norwegen”.

• Bolszja sowietskaja Encykłopedija, Moskwa 1978.
• Mała Encyklopedia Wojskowa, MON 1970.