1-Diazydokarbamoilo-5-azydotetrazol
|
|
| Nazewnictwo
|
|
|
| Nomenklatura systematyczna (IUPAC)
|
2-(5-azydotetrazol-1-ilo)-1,3-didiazoguanidyna
|
|
| Ogólne informacje
|
| Wzór sumaryczny
|
C2N14
|
| Masa molowa
|
220,12 g/mol
|
| Identyfikacja
|
| PubChem
|
101796054
|
| SMILES
|
C1(=NN=NN1N=C(N=[N+]=[N-])N=[N+]=[N-])N=[N+]=[N-]
|
|
| InChI
|
InChI=1S/C2N14/c3-11-6-1(7-12-4)10-16-2(8-13-5)9-14-15-16
|
| InChIKey
|
ROKXTJDNIZBVDB-UHFFFAOYSA-N
|
|
|
|
|
|
|
|
Jeżeli nie podano inaczej, dane dotyczą
stanu standardowego (25 °C, 1000 hPa)
|
|
|
1-Diazydokarbamoilo-5-azydotetrazol – heterocykliczny, organiczny związek chemiczny z grupy azydotetrazoli o właściwościach wybuchowych i bardzo dużej wrażliwości.
Został otrzymany po raz pierwszy w 2011 roku przez zespół Thomasa M. Klapötkego w reakcji wodnego roztworu chlorku triaminoguanidyniowego z azotynem sodu. Tak otrzymany związek, krystalizowany z eteru dietylowego, ma postać bezbarwnych kryształów o układzie rombowym (Pbcn), a komórkę elementarną tworzy osiem cząsteczek. Jego temperatura topnienia wynosi 78 °C, rozkłada się po ogrzaniu powyżej 110 °C[1].
Charakteryzuje się niezwykle dużą wrażliwością na tarcie i uderzenie, będącą poza możliwościami pomiarowymi (a więc odpowiednio poniżej 1 N i 0,25 J), co może wykluczyć jakiekolwiek praktyczne wykorzystanie tego związku. Wykazuje także wrażliwość na promieniowanie elektromagnetyczne – oświetlanie wiązką lasera neodymowego o mocy rzędu 100–150 mW powoduje wybuchowy rozkład[1][2]. Obliczona standardowa entalpia tworzenia wynosi 1495 kJ/mol, ciepło wybuchu – 6855 kJ/kg, prędkość detonacji – 8690 m/s, a ciśnienie detonacji – 33,9 GPa[2].
Przypisy
- ↑ a b c d e f g Thomas M.T.M. Klapötke Thomas M.T.M., Franz A.F.A. Martin Franz A.F.A., JörgJ. Stierstorfer JörgJ., C2N14: An Energetic and Highly Sensitive Binary Azidotetrazole, „Angewandte Chemie International Edition”, 50 (18), 2011, s. 4227–4229, DOI: 10.1002/anie.201100300 (ang.).
- ↑ a b c d e f g Thomas M.T.M. Klapötke Thomas M.T.M. i inni, New Azidotetrazoles: Structurally Interesting and Extremely Sensitive, „Chemistry: An Asian Journal”, 7 (1), 2012, s. 214–224, DOI: 10.1002/asia.201100632 (ang.).
Linki zewnętrzne
- DerekD. Lowe DerekD., Things I Won’t Work With: Azidoazide Azides, More Or Less, [w:] Science Translational Medicine [online], Science, 9 stycznia 2013 (ang.).
- Franz AlbertF.A. Martin Franz AlbertF.A., Novel Energetic Materials based on 1,5-Diaminotetrazole and 3,5-Diamino-1H1,2,4-triazole, rozprawa doktorska na Wydziale Chemii i Farmacji Uniwersytetu Ludwika i Maksymiliana w Monachium, München 2011 (ang.). Brak numerów stron w książce Publikacja zawiera oba artykuły Thomasa M. Klapötkego i współpr.
