1,1,1,3,3,3-Heksafluoropropan
1,1,1,3,3,3-Heksafluoropropan
|
Nazewnictwo
|
|
Inne nazwy i oznaczenia
|
FE-36, heksafluoropropan, bis(trifluorometylo)metan, 2,2-dihydroperfluoropropan, Refrigerant 236fa
|
|
Ogólne informacje
|
Wzór sumaryczny
|
C3H2F6
|
Inne wzory
|
CF3CH2CF3
|
Masa molowa
|
152,04 g/mol
|
Wygląd
|
bezbarwny, bezwonny gaz
|
Identyfikacja
|
Numer CAS
|
690-39-1
|
PubChem
|
57517061
|
|
Właściwości
|
|
Gęstość
|
1,4343 g/cm³ (0 °C)[2]; ciecz 1,360 g/cm³ (25 °C)[1]; ciecz 0,00643 g/cm³ (25 °C, 1 atm)[1]; gaz
|
|
Rozpuszczalność w wodzie
|
2100 ppm (20 °C)[1]
|
|
Temperatura topnienia
|
−93,6 °C[2] −103 °C[1]
|
Temperatura wrzenia
|
−1,0 °C[2] −1,4 °C[1]
|
Punkt potrójny
|
−93,55 °C[3]; 160,3 Pa[3]
|
Punkt krytyczny
|
124,9 °C[1]; 139,29 °C[3]; 3,2 MPa[3][1]; 0,5553 g/cm³[1]; 0,5513 g/cm³[3]
|
Lepkość
|
3,06×10−4 Pa·s (25 °C, ciecz)[1]
|
|
|
Jeżeli nie podano inaczej, dane dotyczą stanu standardowego (25 °C, 1000 hPa)
|
1,1,1,3,3,3-Heksafluoropropan – organiczny związek chemiczny z grupy halogenoalkanów, pochodna propanu, w której obie grupy metylowe CH3 zostały całkowicie podstawione atomami fluoru. Stosowany jako gazowy środek gaśniczy do gaszenia pożarów grupy A (ciała stałe), B (ciecze łatwopalne) i C (gazy łatwopalne) oraz urządzeń pod napięciem do 110 kV. Należy do grupy chlorowcopochodnych węglowodorów – najskuteczniejszych obecnie środków gaśniczych (po wycofaniu z powszechnego użytku halonów ze względu na szkodliwe oddziaływanie na atmosferę – postanowienia Protokołu Montrealskiego[5]). FE-36 gasi pożar utrudniając rozwój płomienia poprzez odbiór ciepła oraz przerwanie łańcucha reakcji rodnikowych podtrzymujących spalanie. Zaliczany do grupy czystych środków gaśniczych – po wyzwoleniu odparowuje z gaszonych powierzchni, nie pozostawiając osadów (chwilowy efekt zamglenia wskutek skroplenia pary wodnej). Urządzenia gaśnicze z FE-36 mogą skutecznie zabezpieczać m.in. serwerownie, centra telekomunikacyjne, akumulatorownie, zbiory muzealne i archiwalne.
Nazwy handlowe: FE-36 (produkt firmy DuPont), HFC 236fa, R 236fa, Refrigerant 236fa,AG-G-68263. Inne nazwy: heksafluoropropan, bis(trifluorometylo)metan, 2,2-dihydroperfluoropropan
Właściwości
- Wzór sumaryczny: C3H2F6 (CF3CH2CF3);
- Masa molowa: 152,04 g/mol;
- Temp. wrzenia: −1,0 °C[2];
- Temp. krzepnięcia: −93,6 °C[2];
- Temperatura krytyczna: 412,44 K (139,29 °C)[3];
- Gęstość w warunkach pokojowych (25 °C, 1013,25 hPa) 6,430 kg/m³[1];
- Ciśnienie krytyczne: 3200 kPa[1][3];
- Stężenie gaszące w palniku: 6,3% obj.;
- Właściwości fizyczne: gaz bezbarwny, bezwonny, w temperaturze pokojowej magazynowany w stanie ciekłym, wyzwalany jako gaz, niskociśnieniowy, odparowuje po użyciu, nie przewodzi prądu (nie zagraża urządzeniom elektronicznym[6]), nie koroduje.
Bezpieczeństwo
- ODP (potencjał niszczenia ozonu) – 0;
- GWP (wpływ na ocieplenie klimatu) – 6300 jednostek na 100 lat według raportu UNFCCC lub 9810 j. na 100 lat według raportu IPCC (w porównaniu CO2 = 1);
- NOAEL (najwyższe stężenie, przy którym nie jest obserwowane szkodliwe oddziaływanie na człowieka) – 10%[7];
- LOAEL (najniższe stężenie, przy którym stwierdzono niekorzystne oddziaływanie na człowieka) – 15%;
- Kontakt z formą ciekłą gazu grozi odmrożeniami – należy przepłukać obszar skażenia letnią wodą;
- NFPA 704: zdrowie=1, ogień=0, reaktywność=0[8];
- Profil toksykologiczny – bez szkodliwych efektów przy stężeniu 5000 ppm (5%).
Zobacz też
Przypisy
- ↑ a b c d e f g h i j k HFC-236fa clean agent. DuPont. s. 2. [dostęp 2016-07-07]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-08-15)].
- ↑ a b c d e CRC Handbook of Chemistry and Physics, David R.D.R. Lide (red.), wyd. 85, Boca Raton: CRC Press, 2004, s. 3-306, ISBN 978-0-8493-0485-9 (ang.).
- ↑ a b c d e f g Ian H. Bell: R236FA. CoolProp Team. [dostęp 2016-07-07]. Według Ian H. Bell, Jorrit Wronski, Sylvain Quoilin, Vincent Lemort. Pure and Pseudo-pure Fluid Thermophysical Property Evaluation and the Open-Source Thermophysical Property Library CoolProp. „Industrial & Engineering Chemistry Research”. 53 (6), s. 2498–2508, 2014. DOI: 10.1021/ie4033999.
- ↑ HFC-236fa (1,1,1,3,3,3-Hexafluoropropane) Safety Data Sheet [online], Airgas (AirLiquide) [dostęp 2017-04-23] (ang.).
- ↑ Protokół Montrealski z 18 września 1987 r.
- ↑ Atest Laboratorium Wysokich Napięć Instytutu Energetyki EWN/94/E/10.
- ↑ Atest PZH/HT-2363/2010.
- ↑ Badania toksykologiczne DART.
Bibliografia
Linki zewnętrzne
|
|