Walczył w stylu klasycznym, w kategorii lekkiej (do 68 kilogramów), a następnie półśredniej (do 74 kilogramów). Brał udział w trzech igrzyskach (IO 76, IO 80, IO 84), za każdym razem zdobywał medale. Triumfował w 1980, był drugi w 1976, a w 1984 – w wyższej wadze – trzeci. Sześciokrotny uczestnik mistrzostw świata; czterokrotny medalista, złoto w 1978 i 1982, srebro w 1985 i brąz w 1981. Osiem razy stawał podium mistrzostw Europy, w tym na najwyższym stopniu w 1978, 1979, 1980, 1981 i 1985. Mistrz Uniwersjady w 1981 i drugi w 1977 roku[2].