Środki napadu powietrznego (ŚNP) – środki zdolne do przeniesienia powietrzem ładunków bojowych i dokonania uderzenia z powietrza na obiekty położone na obszarze kraju oraz wojska[1].
↑Aerostatyczne aparaty latające to urządzenia wykorzystujące prądy powietrzne na dużych wysokościach. Niektóre z nich mogą być wyposażone w silniki[3].
↑Pilotowane lub bezpilotowe wojskowe aparaty kosmiczne mogą wykonywać zadania bojowe lub zadania zabezpieczające. Bojowe aparaty kosmiczne są przeznaczone do prowadzenia walki w kosmosie, w tym do zwalczania naziemnych obiektów z przestrzeni kosmicznej; kosmiczne aparaty zabezpieczenia są przeznaczone do rozpoznania przeciwnika, zapewnienia nawigacji i łączności wojskom własnym, prowadzą walkę radioelektroniczną, realizują zabezpieczenie geodezyjne, meteorologiczne itp[3].
↑Bomby imitacyjne zazwyczaj imitują wybuch bomby jądrowej. Są uzbrajane zapalnikami odległościowymi lub uderzeniowymi w zależności od tego, czy ma być imitowany wybuch powietrzny czy naziemny[5].
↑Lotnicze kierowane pociski rakietowe to pociski małego, średniego i dużego zasięgu. Pociski małego zasięgu wykorzystywane są w bezpośrednich walkach powietrznych, są z reguły wyposażone w bierne układy samonaprowadzania na źródło promieniowania podczerwonego; pociski średniego zasięgu służą do zwalczania obiektów powietrznych metodą przechwycenia i zazwyczaj posiadają półaktywny radiolokacyjny układ samonaprowadzania, a pilot musi utrzymywać obiekt ataku w polu widzenia celownika radiolokacyjnego od momentu odpalenia pocisku do chwili jego rażenia; pocisków dużego zasięgu używa się do zwalczania lotnictwa przeciwnika na dalekich podejściach, a do rejonu obiektu ataku pocisk doprowadzany jest przez automatyczny układ bezwładnościowy[6].
.jpg)
