Śluza Guzianka I – śluza komorowa w Guziance, części Rucianego-Nidy, pomiędzy jeziorami Guzianka Mała i Bełdany. Jej komora została wybudowana w roku 1879. Początkowo była wykonana z drewna, dopiero w 1899 drewno zastąpiono ścianami z cegieł i kamienia[3]. Rocznie śluzuje się przez nią około 20 tysięcy łodzi[4].
Łączy główną grupę jezior mazurskich (przez jezioro Bełdany) z miastem Ruciane-Nida, z Jeziorem Nidzkim oraz z mniejszymi jeziorami Guzianka Mała i Guzianka Wielka (poziom wody wyższy o około 2 m od większości zbiorników żeglownych w Krainie Wielkich Jezior Mazurskich). Jest to ważny węzeł komunikacyjny na szlaku Wielkich Jezior Mazurskich.
W sezonie żeglarskim ruch przez śluzę jest na tyle duży (w 2019 r. prześluzowano 15 tysięcy jednostek, najwięcej ze wszystkich śluz w Polsce), że w 2018 r. podpisano umowę na wybudowanie drugiej komory śluzy i rozpoczęto jej budowę w miejscu dotychczasowego jazu[6]. 29 maja 2020 r. budowa została ukończona[7]. Komora śluzy Guzianka II jest nieco dłuższa od starej komory. Założeniem budowy było, że stara śluza zostanie przeznaczona do śluzowania statków pasażerskich (które są wielkością dostosowane do komory tej śluzy), a nowa będzie śluzowała jachty, które wcześniej musiały ustępować pierwszeństwa statkom pasażerskim[8].
Wypadek
30 sierpnia 2004 doszło do wypadku spowodowanego przez statek Żeglugi Mazurskiej „Odylia”. Statek płynący z Rucianego-Nidy wpłynął do śluzy i uderzył w dolne wrota[9]. Żaden z 16 pasażerów nie został ranny[9]. Śledztwo wykazało, że nastąpiła awaria biegu wstecznego na jednostce oraz że kapitan miał 0,67 promila alkoholu w wydychanym powietrzu[9]. W wyniku uderzenia wrota wypadły z zawiasów i musiały zostać zdemontowane i wyremontowane w stoczni Żeglugi Mazurskiej. Przez pewien czas jachty były śluzowane za pomocą dźwigu[9].
Etapy śluzowania
Etapy śluzowania
Dopływając do śluzy należy zachować ostrożność i dobry obyczaj żeglarski, przepuszczając jednostki wypływające ze śluzy i nie wpływając przed jednostki już czekające na wpłynięcie do śluzy.
W samej śluzie należy zachować spokój. Jacht powinien być cumowany do cum leżących na wewnętrznych ścianach w sposób „na biegowo”, poprzez przytrzymanie lin przez członków załogi. Jachty w środku śluzy nie wymagają cumowania. Wszystkie jednostki wpływające do śluzy powinny robić to bardzo wolno, aby jak najszybciej przejść na bieg jałowy silnika i pozostać na biegu neutralnym do czasu wypłynięcia. Najbezpieczniejszą formą wpływania do śluzy jest „przeciąganie” się po jachtach bez użycia silnika przez co jednostka nie zagraża innym jachtom i sama nie jest narażona na uszkodzenia.
Przypisy
↑ abcdPawełP.WagnerPawełP., Śluza Guzianka [online], web.archive.org, 17 stycznia 2021 [dostęp 2021-04-15] [zarchiwizowane z adresu 2021-01-17](pol.).
↑ abKrzysztofK.SiemieńskiKrzysztofK., Wielkie Jeziora Mazurskie – Od Pisza i Karwicy przez Mikołajki, Ryn, Giżycko do Węgorzewa, RafałR.Sarna (red.), wyd. II zaktualizowane, Warszawa: Nautica, 2021, s. 73, ISBN 978-83-66846-03-6 [dostęp 2021-04-15](pol.).