Đạo Huệ (zm. 1173) – wietnamski mistrz thiền ze szkoły vô ngôn thông.
Życiorys
Pochodził z Như Nguyệt w Châ Huệ. Jego nazwisko rodzinne to Âu.
W wieku dwudziestu pięciu lat został mnichem u mistrza Thônga Biệna z klasztoru Phổ Ninh. Po otrzymaniu przekazu Dharmy zamieszkał w klasztorze Quang Minh na górze Thiên Phúc w Tiên Du. Studiował teksty Vinai oraz poświęcił się praktyce medytacji. W tym okresie przez sześć lat w ogóle się nie położył. Opanował także głęboko trójkontemplacyjne samadhi. Dzień i noc śpiewał także sutry. Jego uczniowie byli liczeni w tysiącach[1].
W 1161 r. cesarska konkubina zachorowała. Cesarz Lý Anh Tông (pan. 1138–1175) wysłał posłańca do mistrza, aby ten przybył do stolicy i wyleczył jej chorobę. Gdy przybył do pałacu i stanął w drzwiach konkubina natychmiast wyzdrowiała. Wdzięczny cesarz umieścił mistrza w świątyni Báo Thiên. Ludzie - zarówno mnisi jak i urzędnicy dworscy - tłoczyli się, aby dostać się na audiencję. Đạo Huệ pozostał w tej świątyni i nauczał oraz nawracał ludzi. Spadkobiercy jego Dharmy stworzyli bardzo dobrze rozwiniętą szkołę.
Pierwszego dnia ósmego miesiąca w dziesiątym roku, ât ḥợi, okresu Chính Long Bảo Ứng, czyli w 1172 r. Đạo Huệ poczuł się chory. Powiedział: "Wzrasta nieporządek, gdzie on powstaje?" Następnie wygłosił wiersz:
- Ziemia, woda, ogień, przestrzeń i świadomość
- Są wszystkie pierwotnie puste.
- Tak jak chmury zbierają się i rozpraszają,
- A jednak Budda-słońce świeci nieprzerwanie.
oraz:
- Forma ciała i tajemnicza istota[2]
- Nie są ani zjednoczone, ani rozdzielone.
- Jeśli ktoś rozróżnia,
- [Jest to] jak kwiat w piecu[3].
|
Tej nocy zmarł spokojnie. Jego ciało zostało skremowane w jego rodzinnym dystrykcie. W klasztorze Bảo Khâm na gorze Tiên Du wybudowano stupę, w której umieszczono relikwie.
Pierwsza liczba oznacza liczbę pokoleń mistrzów od 1 Patriarchy indyjskiego Mahakaśjapy.
Druga liczba oznacza liczbę pokoleń od 28/1 Bodhidharmy, 28 Patriarchy Indii i 1 Patriarchy Chin.
Trzecia liczba oznacza początek nowej linii przekazu w danym kraju.
Przypisy
- ↑ Cuong Tu Nguyen. Zen in Medieval Vietnam. A Study and Translation of the 'Thiền Uyển Tập Anh'. Str. 134
- ↑ Dharmakaya
- ↑ Cuong Tu Nguyen. Zen in Medieval Vietnam. A Study and Translation of the 'Thiền Uyển Tập Anh'. Str. 135
Bibliografia
- Cuong Tu Nguyen. Zen in Medieval Vietnam. A Study and Translation of the 'Thiền Uyển Tập Anh'. University of Hawai'i Press, Honolulu. 1997. Str. 481. ISBN 0-8248-1948-9