¡Uno!

¡Uno!
Wykonawca albumu studyjnego
Green Day
Wydany

25 września 2012

Nagrywany

luty - czerwiec 2012

Gatunek

Punk rock, pop punk, garage rock

Długość

41:44

Wydawnictwo

Reprise[1]

Producent

Rob Cavallo i Green Day[1]

Oceny
Album po albumie
On the radio
(2012) 		¡Uno!
(2012) 		¡Dos!
(2012)

¡Uno! – dziewiąty album studyjny amerykańskiego punkrockowego zespołu Green Day, wydany w dniu 25 września 2012 roku przez Reprise Records. Jest to pierwszy z trylogii Green Day, czyli albumów w ¡Uno!, ¡Dos!, ¡Tré![5].

Okładka albumu została ujawniona w wideo trailerze, który pojawił się na YouTube. Album składa się z 12 utworów, które zostały ogłoszone w dniu 26 czerwca 2012 roku. Pierwszy singiel z płyty, zatytułowany Oh Love, został wydany w dniu 16 lipca 2012 roku. Drugi singiel Kill the DJ został wydany na europejskich sklepach iTunes w dniu 15 sierpnia 2012 roku. Trzeci singiel Let Yourself Go ukazał się w iTunes Store USA w dniu 5 września 2012 roku, a promocyjny singiel Nuclear Family został wydany na kanale Green Day na YouTube w dniu 12 września 2012 roku[30]. Teledysk do Stay the Night ukazał się na ich kanale na YouTube 24 września 2012 roku[31]. Większość piosenek wyciekła w Internecie przed premierą albumu[32].

Po wydaniu, ¡Uno! otrzymała ogólnie pozytywne recenzje od krytyków muzycznych. Płyta zadebiutowała jako numer 2 na Billboard 200. W pierwszym tygodniu sprzedano 139.000 egzemplarzy.

Sesja

W lutym 2012 roku, Billie Joe Armstrong ogłosił, że zespół pracował w studiu, nagrywając materiał na nowy album. W oświadczeniu, powiedział: "Jesteśmy w czasie najbardziej płodnym i twórczym w życiu [...] To jest najlepsza muzyka, jaką kiedykolwiek napisano [...]. Zamiast jednego albumu, wydajemy całą trylogię albumów. Każda piosenka ma moc i energię, która reprezentuje Green Day na wszystkich poziomach emocjonalnych. Właśnie może to, pomóc sobie [...] będziemy epiccy jak skurwysyn!"

Zespół rozpoczął pracę od próby co drugi dzień i tworzenia piosenek. Nagrali album w Jingletown Studios w Oakland, w Kalifornii. Zespół nagrał 38 utworów i początkowo myślał o stworzeniu podwójnego albumu. Armstrong zasugerował wydanie trylogii albumów tak jak Van Halen: Van Halen I, Van Halen II i Van Halen III. Postanowili też na każdej okładce wstawić twarz jednego z nich.

Lista utworów

  1. Nuclear Family 3:03
  2. Stay the Night 4:36
  3. Carpe Diem 3:25
  4. Let Yourself Go 2:57
  5. Kill the DJ 3:41
  6. Fell for You 3:08
  7. Loss of Control 3:07
  8. Troublemaker 2:45
  9. Angel Blue 2:46
  10. Sweet 16 3:03
  11. Rusty James 4:09
  12. Oh Love 5:03

Przypisy

  1. ↑ a b Green Day – ¡Uno!. Discogs. [dostęp 2024-04-06]. (ang.).
  2. ↑ Album of the Year: Green Day – ¡Uno!. Album of the Year. [dostęp 2024-04-14]. (ang.).
  3. ↑ AnyDecentMusic?: Green Day: iUno!. AnyDecentMusic?. [dostęp 2024-04-14]. (ang.).
  4. ↑ Metacritic: Uno! by Green Day. Metacritic. [dostęp 2024-04-14]. (ang.).
  5. ↑ a b Stephen Thomas Erlewine: ¡Uno! – Green Day. AllMusic. [dostęp 2024-04-06]. (ang.).
  6. ↑ Jim Beviglia: Green Day: Uno!. American Songwriter. [dostęp 2024-04-14]. (ang.).
  7. ↑ Lisa-Marie Ferla: CD: Green Day – ¡Uno!. The Arts Desk. [dostęp 2024-04-14]. (ang.).
  8. ↑ Jason Heller: Green Day: ¡Uno!. The A.V. Club. [dostęp 2024-04-14]. (ang.).
  9. ↑ Billboard Staff: Green Day, ‘Uno!’: Track-By-Track Review. Billboard.com. [dostęp 2024-04-14]. (ang.).
  10. ↑ Mark Beaumont ( Classic Rock ): Green Day: ¡Uno!. loudersound.com. [dostęp 2024-04-14]. (ang.).
  11. ↑ Justin Gerber: Album Review: Green Day – ¡Uno!. Consequence of Sound. [dostęp 2024-04-14]. (ang.).
  12. ↑ Marc Burrows: Green Day – iUno!. Drowned in Sound. [dostęp 2024-04-14]. (ang.).
  13. ↑ Melissa Maerz: Double comeback: Green Day & No Doubt return. Entertainment Weekly. [dostęp 2024-04-14]. (ang.).
  14. ↑ Rick Pearson: CDs of the week: Green Day – ¡Uno!. standard.co.uk. [dostęp 2024-04-14]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-09-30)]. (ang.).
  15. ↑ Dave Simpson: Green Day: ¡Uno! – review. The Guardian. [dostęp 2024-04-14]. (ang.).
  16. ↑ Brian Boyd: Green Day – Uno!. The Irish Times. [dostęp 2024-04-14]. (ang.).
  17. ↑ Kai Butterweck: Green Day – Uno!. laut.de. [dostęp 2024-04-14]. (niem.).
  18. ↑ Martin Headon: Green Day – ¡Uno!. musicOMH. [dostęp 2024-04-14]. (ang.).
  19. ↑ NME: Green Day – ‘¡Uno!’. NME. [dostęp 2024-04-14]. (ang.).
  20. ↑ Alan Shulman: Green Day: Uno!. noripcord.com. [dostęp 2024-04-14]. (ang.).
  21. ↑ Paul Mardles: Green Day: Uno! – review. The Guardian. [dostęp 2024-04-14]. (ang.).
  22. ↑ Ryan Reed: Green Day: ¡Uno!. Paste. [dostęp 2024-04-14]. (ang.).
  23. ↑ AJ Ramirez: Green Day: ¡Uno!. PopMatters. [dostęp 2024-04-14]. (ang.).
  24. ↑ David Fricke: ¡Uno!. Rolling Stone. [dostęp 2024-04-14]. (ang.).
  25. ↑ Yorgo Douramacos: Review: Green Day, Uno. Slant Magazine. [dostęp 2024-04-14]. (ang.).
  26. ↑ Mikael Wood: Green Day, ‘¡Uno!’ (Reprise). Spin. [dostęp 2024-04-14]. (ang.).
  27. ↑ Raul Stanciu: Green Day – ¡UNO!. Sputnikmusic. [dostęp 2024-04-14]. (ang.).
  28. ↑ Craig Mathieson: EG weekly music reviews: !UNO! – Green Day (Warner). The Sydney Morning Herald. [dostęp 2024-04-14]. (ang.).
  29. ↑ Louis Pattison. New Albums: GREEN DAY ¡Uno!. „Uncut”. Take 186, s. 75, November 2012. London: IPC Media. ISSN 1368-0722. [dostęp 2024-04-14]. (ang.). 
  30. ↑ Green Day: Nuclear Family - [Official Video]. youtube.com.
  31. ↑ Green Day: Stay The Night - [Official Video]. youtube.com.
  32. ↑ Ian S. Port: The Top 6 New Green Day Songs, and How to Remember Them. sfweekly.com, 2012-09-11.
Green Day
Albumy studyjne
Albumy koncertowe
Albumy kompilacyjne
Albumy EP studyjne
Albumy EP koncertowe
Albumy DVD
Trasy koncertowe
Powiązane
Single
Dookie
Insomniac
Nimrod
Warning
International Superhits!
American Idiot
21st Century Breakdown
¡Uno!
¡Dos!
¡Tré!
Revolution Radio
Father of All Motherfuckers
Saviors
Pozostałe single
Promocyjne single