Pas-de-Jeu (atestacion de Joco en 1300) es un compausat del mot pas, « passatge » e d'un autre element que Dauzat e Rostaing meton a costat de Joux (Rhône), del latin jugum, cima de montanha [1]. Mas lo lòc es talament planièr que cal exclure aquela suposicion. L'atestacion de 1300 sembla una traduccion (en francés, lo mot jeu vòl dire « jòc ») e s'i cal pas tròp fisar. Lo nom Jeu fa pensar a un compausat del nom del riu, Dive, e d'un autre element, benlèu inaccentuat; l'atestacion latina de 1300, se se podiá prene al seriós, seriá un indici de la preséncia d'una oclusiva, puslèu sonòra que sorda (g, interpretat en 1300 coma un k sonorizat ?), çò que facilitariá son amudiment posterior. Vadum, « ga », en francés gué, convendriá semanticament, mas l'evolucion fonetica es malaisida (pas impossibla) per de rasons d'accentuacion sus gué; temptativa : *Divovadu > *Diogao > *Djoga > *Djogué (cf. la latinizacion de 1300) > *Joé > [ʒwe] > ? (caldriá saber quina es la prononciacion peitavina) . Probablhament, Jeu es lo nom ancian del vilatge o d'un vilatge prèp e Pas, que representa la traversada del riu, pleonasmic se lo nom Jeu aviá ja lo sens de ga, s'ajustèt aprèp. Per lo resultat Di-> J- per palatalizacion, veire lo cas de Jouarre, resultat de Divodurum, per *Diodurum, o de Jouars-Pontchartrain, qu'a la mesma etimologia.
Cal senhalar una etimologia populara, lo passatge del gal (jau o jeu en peitavin) e una autra de sabenta, mas pre-scientifica, lo passatge de Jupiter, Passus Jovis, pas compatibla ambe la latinizacion de 1300. Aquela etimologia a motivat probablhament la causida del gentilici sabent, Jovinais (aquel gentilici, qu'es benlèu la remotivacion d'un autre pus ancian, es pas la pròva de l'etimologia, lo rasonament es al revèrs).
Comunas de las Doas Sèvras (comunas actualas, comunas que contenon de comunas delegadas, ancianas comunas, ancianas comunas vengudas comunas delegadas)
