L'Organizacion Internacionala del trabalh (OIT) es una institucion de tres partidas especializada de l'ONU qu'assembla govèrns, emplegaires e trabalhadors dels Estats membres dins una accion comuna per promòure lo trabalh decent a travèrs lo monde[1].
En 1919 amb la fin de la Primièra Guèrra Mondiala, conscients perque «existís de condicions de trabalh implicant per un grand nombre de personas l'injustícia, la misèria e las privacions, çò qu'engendra un tal malcontentament que la patz e l'armonia universalas son mesas en dangièr»[2], los Estats signataris del Tractat de Versalhas crèan l'Organizacion Internacionala del Trabalh (OIT). Arthur Fontaine es un dels redactors de la partida XIII que permetèt la creacion de l'institucion[3]. Sa constitucion debuta en afirmant qu'«una patz universala e durable pòt èsser fondada solament sus la basa de la justícia sociala»[4].
Dotada d'una estructura unica de tres partidas, reünís dins un plan egal los representants dels govèrns, dels emplegaires e dels trabalhadors per disputar de las questions relativas al trabalh e a la politica sociala. Lo secretariat de l'Organizacion, lo Burèl Internacional del Trabalh (BIT), a son sèti a Genèva en Soïssa e gerís de burèls exteriors dins mai de 40 païses.
En février 2002, l'OIT crée une Commission mondiale sur la dimension sociale de la mondialisation. Cet organe indépendant a pour but d'amener le débat à quitter le terrain de la confrontation pour celui du dialogue et de jeter ainsi les bases de l'action pour faire en sorte que la mondialisation profite à davantage de personnes.
Lo 10 de junh de 2008, l'OIT adoptèt a l'unanimitat sa novèla declaracion de fe[5], la «Declaracion sus la justícia sociala per una mondializacion equitable»[6].
Organizacion
La Conferéncia Internacionala del Trabalh, que reünís un còp l'an los mandants de l'OIT (representants dels govèrns, representants dels trabalhadors e representants dels emplegaires), orienta los trabalhs de l'Organizacion. Adòpta tanben de novèlas nòrmas internacionalas del trabalh quitament lo programa e lo budgèt de l’Organizacion. Entre doas reünions de la Conferéncia, es lo Conselh d’administracion, compausat de 28 membres governamentals, de 14 membres emplegaires e de 14 membres trabalhadors, qu'orienta las activitats de l’OIT.
Nòrmas e Declaracion relativa als principis e dreches fondamentals al trabalh
Existisson uèi 188 convencions e 199 recomandacions, qu'unas remontan a la creacion de l'OIT en 1919.
Lo Conselh d'administracion del BIT qualifiquèt coma fondamentalas uèit convencions que tractan de questions consideradas coma de principis e de dreches fondamentals al trabalh:
libertat sindicala e reconeissença efectiva del drech de negociacion collectiva,
eliminacion del trabalh forçat o obligatòri (levat lo «servici militar, [del] trabalh dels prisonièrs jos garda apropriada e cases de fòrça majora coma las guèrras, los encendis o los tèrratrems»[7]),
convencion (nº 182) suls piègers formas de trabalh dels enfants (1999)
convencion (nº 100) sus l'egalitat de pagament (1951)
convencion (nº 111) concernissent la discriminacion (emplec e profession) (1958)
Convencions prioritàrias
Lo Conselh d'administracion del BIT tanben qualifiquèt quatre autras convencions d'instruments prioritaris, encoratjant atal los Estats membres a los ratificar en rason de lor importància pel foncionament del sistèma de nòrmas internacionalas del trabalh. Las quatre convencions prioritàrias son:
↑Michel Cointepas, Arthur Fontaine, 1860-1931 : un réformateur, pacifiste et mécène au sommet de la Troisième République, Presses Universitaires de Rennes, 2008, p.255.
.svg){kind=small}
.svg){kind=small}
