Nompar II de Caumont

Infotaula de personaNompar II de Caumont
Biografia
Naissença1391 Modifica el valor a Wikidata
Reialme de França Modifica el valor a Wikidata
Mòrt1446 Modifica el valor a Wikidata (54/55 ans)
Anglatèrra Modifica el valor a Wikidata
Donadas personalas
Prèmis
Modifica el valor a Wikidata
(fr) Ferm Caumont Modifica el valor a Wikidata

Nompar II de Caumont[nt 1][1] (1391-1446) qu'èra un senhor gascon qui deishè racontes escriuts deus sons pelegrinatges a Sant Jaume de Compostèla e a Jerusalèm.[2] Lo son tribalh qu'a egaument portat contribucions lexicograficas au Diccionari deu francés mejan.[3]

Biografia

La soa familha que s'èra despuish longtemps aliada aus anglés. Qu'èra estat nommat atau en omenatge au son pairbon pairau, Nompar de Caumont, senescau d'Agenés deu rei d'Anglatèrra, nommat en abriu de 1400 en Gasconha anglesa.

Pendent la soa minoritat, qu'estó lhevat peu son cosin lo comte de Foish, puish se maridè joen e qu'avó dus hilhs.[4][nt 2]

Que partí entà Compostèla en julhet de 1414, a l'atge de vint e tres ans, puish entà Jerusalèm, enter heurèr de 1419 e abriu de 1420. Qu'èra alavetz coneishut com senhor de Caumont, Castèlnau, Castelculhèr e Berbiguièras.

Qu'estó exiliat en 1443 per Carles VII, rei de França, e despossedit de las soas tèrras au profieit deu son hrair. Que's morí en Anglatèrra tres ans mei tard, deishant racontes escriuts deus sons pelegrinatges e un libe entaus sons mainatges.

Òbras

Voyaige d'oultremer en Jhérusalem

Qu'a escrivut un Viatge a Jerusalèm en 1418, publicat a París en 1858 per Édouard Lelièvre de la Grange.[5].

Nompar que descriu lo sens deu son pelegrinatge e com ei estat hèit cavalèr deu Sent Sepulcre.[6] Que critica las costumas de la soa epòca. Sustot los senhors de la soa epòca, mei preocupat de's har la guèrra qui de partir en crotzada. Que placè la soa pròpia bandèra a costat de la deu rei d'Anglatèrra. E l'endedia, que creè lo son pròpi ordi de cavaleria qui avèva, entà signe distintiu, un folard azur.

Dits et Enseignemens

Que'u se deu tanben deus quatrins moraus devath lo títol de Dits e ensenhaments, publicats per Galy.[7]

Lista

Honts

Nòtas

  1. ↑ Noun-par o Noumpar de Cau-mount o de Caumont en nòrma mistralenca
  2. ↑ Lo son hilh ainat qu'estó probablament tuat en 1426. Modèl:Harvnb
  3. ↑ en 1417 segon divèrsas sorsas. (Svátek 2012, p. 34) (Henry 2009)

Referéncias

  • (en) Aqueste article es parcialament o en totalitat eissit d’una traduccion de l’article de Wikipèdia en anglés intitolat « Nompar of Caumont ».
  • (fr) Aqueste article es parcialament o en totalitat eissit d’una traduccion de l’article de Wikipèdia en francés intitolat « Nompar II de Caumont ».
  1. ↑ Mistral, Frederic (1878–1886). Lou Tresor dóu Felibrige (TDF). Rafèla d'Arle: Cultura Provençala e Meridionala. 
  2. ↑ Svátek, 2012, pp. 33–42.
  3. ↑ Herbert, 2016.
  4. ↑ 4,0 et 4,1 Baecque, 2015.
  5. ↑  Voyaige d'Oultremer en Jhérusalem par le Seigneur de Caumont, l'an M CCCC XVIII, publié pour la première fois d'après le manuscrit du musée britannique par le Marquis de La Grange, Membre de l'Institut. Paris: Auguste Aubry. 
  6. ↑ Tolan, 2009, p. 265.
  7. ↑ Le livre Caumont où sont contenus les Dits et enseignemens du seigneur de Caumont composés pour ses enfans l'an mil quatre-cent XVI, Bibliothèque numérique de la ville de Périgueux.

Bibliografia

Véser tanben

Articles connèxes

Ligams extèrnes