Loís lo Pietós
 |
| Nom | (la) Hludovicus Pius
(fr) Louis le Pieux
(de) Ludwig der Fromme |
|---|
|
| Naissença | 16 d'abril de 778
Chasseneuil-du-Poitou |
|---|
| Mòrt | 20 de junh de 840 (62 ans)
Ingelheim am Rhein |
|---|
|
| Emperador d'Occident |
|---|
|
|
| 28 de genièr de 814 – 20 de junh de 840 |
| Rei dels Francs |
|---|
28 de genièr de 814 – 20 de junh de 840
← Carlesmanhe – Lotari Ir, Loís II lo Germanic, Carles lo Calvet → |
| Duc de Bavièra |
|---|
|
|
| |
|
|
|
|
|
| Conjunt | Júdit de Bavièra (819 (Gregorian)–)
Ermengarda d'Hesbaye (798 (Gregorian)–) |
|---|
| Descendéncia | Lotari Ir
( Ermengarda d'Hesbaye)
Berta (ca) 
( Ermengarda d'Hesbaye)
Hildegarda (ca)
( Ermengarda d'Hesbaye)
Pepin d'Aquitània
( Ermengarda d'Hesbaye)
Alpais (ca)
( CarlesmanheAmaldruda (ca) )
Rotruda (ca)
( Ermengarda d'Hesbaye)
Carles lo Calvet
( Júdit de Bavièra)
Arnulf de Sens (ca)
( Theudelinde de Sens (ca) )
Loís II lo Germanic
( Ermengarda d'Hesbaye)
Gisela (ca)
( Júdit de Bavièra)
Adelaida d'Aquitània (ca)
( Ermengarda d'Hesbaye) |
|---|
| Maire | Ildegarda de Vintzgau |
|---|
| Paire | Carlesmanhe |
|---|
| Fraires | Carles lo Jove, Pipí d'Itàlia (ca) , Pipí el Geperut (ca) , Drogon de Metz, Hug (ca) , Lotari, Teodoric (ca) , Rotruda (ca) , Teodrada (ca) , Berta (ca) , Gisela (ca) , Alpais (ca) , Adelaida (ca) , Hildegarda (ca) , Chrotais (ca) , Hiltruda (ca) , Rutilda (ca) e Adeltruda (ca) |
|---|
|
 |
Loís lo Pietós, de còps dich Loís lo Bravàs (Chasseneuil, 778 - Ingelheim, 20 de junh de 840[1]), filh de Carlesmanhe e d'Ildegarda de Vintzgau, foguèt rei d'Aquitània entrò a 814 puèi emperaire d'Occident entrò a 840.
Durant son règne en Aquitània, foguèt encargat de la defensa de la frontièra sud-oèst de l'empèri. Conquistèt Barcelona als musulmans en 801 e afirmèt l'autoritat franca subre Pampalona e los Bascos al sud dels Pirenèus en 812. Coma emperaire faguèt dintrar sos filhs adults, Lotari, Pepin, e Loís, dins lo govèrn e ensagèt d'establir una division equitabla del reialme entre eles. Lo primièr decenni de son règne foguèt marcat per diferentas tragedias e vergonhas, especialament lo tractament brutal de son nebot Bernat d'Itàlia, que foguèt despossedit del govèrn d'Itàlia e del títol reial al profièich de son filh. Cap a 830 l'empèri foguèt tocat per la guèrra civila entre sos filhs, exacerbada per las temptativas de Loís d'inclure Carles, filh de sa segonda molhèr, dins los plans de succession. E mai que son règne s'acabe sus una nòta positiva, amb la restauracion de l'òrdre dins l'empèri, aquò foguèt seguit per tres ans de guèrra civila. Loís es generalment comparat defavorablament al sieu paire, encara que los problèmas qu'encontrèt foguèssen d'una natura clarament diferenta.
Nòtas e referéncias
- ↑ Cf. Genealogia de Loís lo Pietós.
