882-905: Fortún Garci, tanben sonat lo Bòrnhe, Fortún el Tuerto e Fortún el Monje. Filh de Garci Ièr e d'Urraca Sanç de Gasconha. Esposèt una princessa musulmana.
Familha Shimenés
905-925: Sanç Ièr Garci, tanben sonat Sancho Ièr Garcés. Èra filh de Garci Shimen d'Aragon, rei de Pampalona, e de Dadilda de Palhares.
931-970 : Garci II Sanç. Èra filh de Sanç Ièr Garci e de Toda Asnar de Larraun.
931-934: Regéncia de Toda Asnar de Larraun.
Dinastia de Navarra
970-994: Sanç II de Navarra, tanben sonat Sancho II Garcés Abarca. Èra filh del rei precedent e d'Endregoto d'Aragon, comtessa d'Aragon. Cambièt son títol de rei de Pampalona per lo de rei de Navarra. Tanben foguèt comte d'Aragon de 972 a 994.
1035-1054: Garci IV de Navarra, tanben sonat Garci IV Sánchez III e Garci de Nájera. Èra filh del rei precedent e de Gaya de Gasconha.
1054-1076: Sanç IV de Navarra, tanben sonat Sancho IV Garcés e Sancho de Peñalen. Èra filh del precedent e d'Esteveta de Bigòrra. A sa mòrt, son filh Ramir foguèt escartat de la succession perque èra tròp jove. Son cosin Sanç Ramirez d'Aragon foguèt apelat al tròn e sos dos filhs regnèron aprèp ele. Es sonque en 1134 que lo filh de Ramir Sanchez, Garcia Ramirez, poguèt accedir al tròn a son torn.
1076-1094: Sanç Ièr d'Aragon , tanben sonat Sancho Ramírez. Èra filh de Ramir Ièr, rei d'Aragon, e de Gilbèrga de Bigòrrq. Tanben foguèt rei d'Aragon de 1063 a 1094 (jol nom de Sanç Ièr d'Aragon). Lo tròn de Navarra li foguèt ofert per la populacion locala a causa de sa pròcha parentat amb lo rei precedent.
1094-1104: Pèire Ièr d'Aragon, tanben sonat Pedro Sánchez. Tanben foguèt rei d'Aragon.
1104-1134: Anfós Ièr d'Aragon, tanben sonat Alfonso Sánchez e Anfós lo Batalhaire. Èra fraire del precedent. Tanben foguèt rei d'Aragon. Èra filh de Sanç Ièr d'Aragon e de Felicia de Montdaidièr, dama de Ramerup (vèrs 1050-1086). Mòrt sens posteritat.
1134-1150: Garci V de Navarra, tanben sonat Garci Ramirés e Garci lo Restauraire. Èra filh de Ramir Sanchés de Navarra, senhor de Monzón (mòrt vèrs 1115) e de Cristina Díaz de Bivar (filha del Cid Campeador), ele meteis filh del rei Sanç IV. Lo tròn de Navarra li foguèt ofert per la populacion locala a causa de son ascendéncia.
1150-1194: Sanç VI de Navarra, Tanben somat Sancho Garcés, Sanç lo Savi e Sanç lo Sabent. Èra filh del precedent e de Margarida de l'Agla (vèrs 1104-1141).
1234-1253: Tibaut Ièr lo Cançonièr. Filh del comte Tibaut III de Champanha e de Blanca de Navarra, sòrre del rei Sanç VII. Foguèt tanben comte de Champanha (Tibaut IV).
1270-1274: Enric Ièr lo Gròs. Èra fraire del precedent. Tanben foguèt comte de Champanha (Enric III).
1274-1305: Joana Ièra. Èra filha del precedent e de Blanca d'Artés (vèrs 1248-1302). Tanben foguèt comtessa de Champanha. Esposèt lo rei Felip lo Bèl de França en 1284.
1285-1305: Felip Ièr lo Bèl, tanben rei de França jol nom de Felip IV lo Bèl. Èra l'espós de la reina precedenta e lo filh de Felip III le Hardi, rei de França, e d'Isabèl d'Aragon. Tanben foguèt rei de França e comte de Champanha.
1305-1316: Loís Ièr l'Utin, tanben rei de França jol nom de Loís X l'Utin. Èra filh del precedent e de la reina Joana Ièra de Navarra.
1316: Joan Ièr lo Postum. Tanben rei de França, sa maire Clamença d'Ongria (1293-1328) lo metèt al mond aprèp la mòrt de son paire lo rei Loís l'Utin. A la mòrt d'aquel nenet s'invoquèt la lei salica per escartar l'ereitièra legitima, sa sòrre Joana, del tròn.
1316-1322: Felip II le Long, tanben rei de França jol nom de Felip V lo Long. Filh de Felip IV lo Bèl e de la reina Joana Ièra de Navarra.
1322-1328: Carles Ièr lo Bèl, tanben rei de França jol nom de Carles IV lo Bèl. Èra fraire del precedent. A sa mòrt, un acòrd intervenguèt entre son successor Felip VI, rei de França, e Felip d'Évreux, espós de l'eiretièra Joana, pert qu'aquela darrièra posquèsse recuperar lo reialme de Navarra.
1328-1343: Felip III lo Bon, tanben sonat Felip d'Évreux. Èra filh de Loís d'Évreux (1276-1319), fraire ainat de Felip IV lo Bèl, e de Margarida d'Artés. Èra a l'encòp lo cosin de Loís Ièr l'Utin e l'espós de sa filha Joana II. Tanben foguèt comte d'Évreux.
1349-1387: Carles II lo Marrit. Èra filh del precedent e de la reina Joana II. Tanben foguèt comte d'Évreux.
1425-1479: Joan II d'Aragon. Esposèt la precedenta e èra filh de Ferrand Ièr, rei d'Aragon, e d'Alienòr de Castelha. Tanben foguèt duc de Peñafiel a partir de 1412 e rei d'Aragon e de Sicília de 1458 a 1479. Usurpèt la corona de Navarra en 1441 al detriment dels enfants qu'aguèt amb la reina Blanca Ièra :
1516-1555: Enric II, tanben sonat Enric de Labrit. Èra filh del precedent e de la reina Catarina Ièra de Navarra. Tanben foguèt senhor de Labrit de 1522 a 1550, puèi duc de Labrit de 1550 a 1555 e vescomte de Limòtges en 1555.
1555-1572: Joana III, tanben sonada Joana de Labrit. Èra filha del precedent e de Margarida de França (1492-1549). Tanben foguèt duquessa de Labrit a partir de 1556 e vescomtessa de Limòtges.
La Bassa Navarra s'uniguèt a la corona de França a partir de 1607.
1610-1643: Loís II, rei de França jol nom de Loís XIII
1643-1715: Loís III, rei de França jol nom de Loís XIV
1715-1774: Loís IV, rei de França jol nom de Loís XV
1774-1789: Loís V, rei de França jol nom de Loís XVI
Lo reialme de Navarra dispareguèt en 1789 amb la reorganizacion administrativa de França d'ara enlà devesida en departaments. La Bassa Navarra, ultim reliquat del reialme de Navarra, foguèt integrada al departament francés dels Pirenèus Basses (uèi Pirenèus Atlantics). Lo títol de rei de Navarra desapareguèt tanben mentre que lo de rei de França èra remplaçat per rei dels Franceses. Lo títol tradicional de rei de Navarra, mas non pas lo reialme, foguèt restablit al moment de la Restauracion en 1814 puèi en 1815.
1814-1824: Loís VI, rei de França jol nom de Loís XVIII
1824-1830: Carles V, rei de França jol nom de Carles X
Lo títol de rei de Navarra desapareguèt definitivament en seguida de la revolucion de 1830, Loís Felip Ièr prenguèt lo títol de rei dels franceses.
Nauta Navarra
Al moment de l'annexion de Nauta Navarra en 1512, Ferrand, rei d'Aragon, foguèt proclamat rei de Navarra; en 1516, aportèt lo reialme a sa filha Joana la Fòla, reina de Castelha. Lo reialme de Navarra demorèt tre alara, del punt de vista espanhòl, ligat al reialme de Castelha, lo monarca espanhòl portèt tre aquel moment lo títol de rei de Navarra. Es encara portat uèi pel rei Felip VI.
Pretendents eventuals pas salics al tròn de Navarra
D'unes, doblidant que la corona de Navarra es estada unida a la corona de França en 1620 per Loís XIII, discutisson tot çò que seguís la mòrt de Loís XVI e afirman que los « reis titulars de Navarra » serián apuèi (sens tenir pas compte d'una pretenduda « lei salica » que « seriá pas pertinenta » per Navarra, en despièch de l'acte de 1620) :
1795-1851 : Maria Terèsa de França, tanben sonada Madame Royale, sòrre del precedent. Maridada amb son cosin german Loís Antòni d'Artés, duc d'Engoleime (« Loís XIX »), que seriá « rei consòrt de Navarra » (« Loís VII »).
1851-1883 : Enric d'Artés, « comte de Chambord », cosin e nebot de la precedenta. Foguèt, jol nom d'« Enric V », fictivament « rei de França » pendent qualques oras en agost de 1830, entre l'abdicacion de son grand paire (Carles X) contrasignada per son oncle (« Loís XIX ») e la proclamacion de son cosin Loís Felip Ièr. Es lo darrièr representant dels Borbons eissits de Loís XV.