La Canson de la Crosada es una canso de 9578 vèrses escricha en occitan entre 1208 e 1218 per dos autors diferents e contant los eveniments arribats en Occitània dins aquestas annadas, dempuèi l'invasion dels crosats en Lengadòc fins a la mòrt de Simon de Montfòrt.
Òme de glèisa, sa relacion es puslèu favorabla als crosats, ça que la condemna los chaples complits per aqueles coma a Besièrs o La Vaur. A l'entorn de l'an 1212, quand los franceses se sarran de Montalban, Guilhèm rejonh Borniquèl sus Avairon, qu'es la senhoriá del fraire cadet de Raimon VI de Tolosa, Baudoïn qu'es el meteis passat del costat dels crosats. Son raconte s'arrèsta còp sec en julhet de 1213.
L'Anonim es l'autor de la segonda partida de la Cançon, siá a pauc prèp 6800 vèrses. Aquel autor desconegut a fach una òbra d'una qualitat poetica segura e sempre d'una granda puretat de lenga. E mai que catolic, de còp que i a es fòrça anticlerical. Es engatjat contra la Crosada e defend de longa las valors de Prètz, Paratge e Convivéncia que son aquelas de la societat occitana medievala. A contat amb engenh los episòdis entre 1213 e 1218: Batalha de Murèth, Concili de Latran, sètge e presa de Bèucaire, revòlta de Tolosa e Batalha de Basièja.
Istòria del manuscrit
En 1337 lo manuscrit fasiá partida dels bens d'un carcinòl.
Besiers 1209 - Lo gran masèl Version modèrna de la Canson de Guilhèm de Tudèla e del chaple de Besièrs, lo 22 de julhet de 1209. Tèxte en occitan recitat par Joanda.