Fòrça conservator, èra partisan d'un renforçament de l'autocracia russa de drech divin. Conselhat per Konstantin Pobedonostzev, s'opausèt ai reformas dau rèine d'Alexandre II. Intensifiquèt la politica de russificacion e de promoccion de l'ortodoxia en Ucraïna e en Polonha e l'estendiguèt ai regions balticas e orientalas. Multipliquèt tanben lei mesuras còntra lei Judieus que deguèron s'establir dins lei regions occidentalas de l'Empèri. A l'exterior, mantenguèt l'aliança amb Alemanha, mai foguèt finalament obligat de s'aliar amb França en causa dau raprochament germanoaustrian. Deguèt tanben acceptar l'industrializacion dau país. Pasmens, en 1891–1892, una famina seguida d'una epidemia de colerà tuèt dos milions d'abitants e radicalizèt mai lei diferents movements d'oposicion presents dins l'Empèri.
