Sør-Syria

Dei syriske provinsane i den osmanske tida.

Sør-Syria (سوريا الجنوبية, Suriyya al-Janubiyya) er den sørlege delen av regionen Syria, òg kjend som Levanten.

Historisk sett kan Sør-Syria på arabisk omfatte støtte for Stor-Syria-nasjonalismen i samband med kongedømet som vart lovt hashemittdynastiet til Hejaz av britane under fyrste verdskrigen. etter krigen prøvde hashemittprinsen Faisal å opprette ei storsyrisk eller pan-Mashriq-stat - eit samla kongedøme som ville ha omfatta Syria, Libanon, Israel, Jordan, Palestina, Kuwait og Irak, men vart hindra av lovnader britane hadde gjeve andre grupper (sjå Sykes–Picot-avtalen), som førte til at Frankrike oppretta mandatet for Syria og Libanon i 1920. Gjennom den osmanske periode, før fyrste verdskrigen, vart Levanten administrert og lokalt rekna som ei eining.

Bruken av Sør-Syria var vanleg tidleg på 1900-talet[1] og vert framleis stundom nytta i politikk, litteratur og lokalhistorie.[2][3]

I følgje referat frå det niande møtet til Folkeforbundet sitt permanente mandatråd vart «Sør-Syria» foreslått som namnet på mandatmakta Palestina på arabisk.[4]

Kjelder

  1. ↑ Communication from the Arab Revolt in South Syria-Palestine (arabisk)
  2. ↑ Jewish colonies on our land in South Syria-Palestin, SSNP, 5th mars, 2009 (arabisk), arkivert frå originalen 19. juni 2010, henta 24. mars 2014 
  3. ↑ Palestina for the Syrians?, Daniel Pipes, Dec. 1986
  4. ↑ League of Nations, Permanent Mandate Commission, Minutes of the Ninth Session Arkivert 2011-06-28 ved Wayback Machine. (Arab Grievances), Held at Geneva from June 8th to 25th, 1926,

Bakgrunnsstoff