Sylteviklia er nemnt i matrikkelen for 1666[1] som sjølvstendig gard. I 1737 vart husa på garden øydelagt, dels av brann og dels av snøfonn. Siste brukaren er nemnt i 1738[1] og etter den tida budde der ikkje folk på garden og han vart brukt saman med Syltavik. I «Beskrivelse over Fogderiet Søndmør»[2] (1766) er garden «Sylteviig Lie» oppført som øydegard.
Garden ligg høgt oppe i fjellsida ovanfor Syltavik, om lag 400 moh., med tilkomst via ein lang og bratt gangsti. Jørgen Gjerding[3] sin kommentar: «Ein kan berre undrast på at nokon kunde finne på å busetje seg på ein slik stad».
