Odd Kikinaskald

Opphavet til skaldskapen: i ørne-ham stal Odin skaldskapsmjøden frå jotnen Suttung, og gav han til æsene og dei folk som kan dikte.
(Illustrasjonen er frå ein biletstein på Gotland)

Odd Kikinaskald (norrønt: Oddr kíkinaskáld) var ein islandsk skald. Det einaste vi veit om han, er at han var i Noreg omkring år 1047.

Norrøne kjelder

I Skaldatal[1] er Odd Kikinaskald ført opp som skald hos kong Magnus den gode og kong Harald Hardråde. Dikt av han er sitert i soga om Magnus den gode[2], i soga om Harald Hardråde[3], i Fagerskinna[4] og i Flatøyboka[5].

Liv og skaldskap

Det einaste som er kjent om Odd Kikinaskald, er at han var i Noreg omkring den tida då kong Magnus den gode døydde i 1047. Kva tilnamnet hans tyder, er uvisst. Av diktinga hans, kjenner ein til berre tre vers[6] av eit arvekvad om kong Magnus. Det første verset omtalar striden mot vendane ved Århus; dei to andre handlar om den store sorga folk kjende, då kong Magnus døydde og liket hans vart ført heim til Noreg.

Språkmannen Finnur Jónsson karakteriserer Odd Kikinaskald slik: «Et blødt og af sorg let bevægeligt sind», og eit av versa lyder slik (norsk omsetjing etter Finnur Jónsson):

Mák, síz Magnúss ævi
móðfíkins þraut góða
(Odd hafa stríð of staddan)
stillis, harða illa.
Hvarflak hvers manns þurfi;
harmr strangr fær mér angrat;
þjóðs at dǫgling dauðan
dǫpr; því fǫrum vér aprir.
Jeg har det meget ilde,
siden Magnus', den djerve konges,
gode liv endte;
kummer har betaget Odd (meg);
jeg vandrer om trengende til alle;
en streng sorg nedtrykker meg;
derfor går vi sorgfulle om;
folk sørger over den døde konge.

Kjelder og utfyllande opplysningar

Fotnotar

  1. ↑ Skáldatal på norrønt, frå is.wikisource
  2. ↑ Soga um Magnus den gode frå heimskringla.no
  3. ↑ Soga um Harald Hardraade frå heimskringla.no
  4. ↑ Fagrskinna av P.A.Munch og C.R.Unger 1847 (norrøn tekst)
  5. ↑ Flateyarbok frå archive.org (side 334)
  6. ↑ Dikt om Magnus den gode frå Skaldic Project

Bakgrunnsstoff