«My Girl» er ein song av 21. desember 1964 og ein hitsingel av The Temptations for Gordy (Motown). Songen er skriven og produsert av Miracles-medlem Smokey Robinson og Ronald White, og vart den første førsteplassen til the Temptations i USA, og er i dag signaturlåten deira. Inspirasjonen til Robinson for å skrive songen var kona hans, Miracles-medlem Claudette Rogers Robinson og han meinte opphavleg at gruppa hans skulle spele inn songen.
Historie
Innspeling og suksess
Innspelinga av «My Girl» var den første Temptations-singelen med David Ruffin på solovokal. Tidlegare hadde Eddie Kendricks og Paul Williams hatt denne rolla, og Ruffin hadde kome med i bandet som erstatning for Elbridge «Al» Bryant. Medan dei var på turne som ein del av Motortown Revue, ein turne med mange Motown-artistar, fekk Smokey Robinson med seg Temptations sin del av showet. Gruppa spelte ein medley av soul-standardar i showet, der mellom anna Ruffin song The Drifters sin «Under the Boardwalk». Robinson vart imponert og ønskte å produsere ein singel med Ruffin på solovokal. Robinson såg stort potensiale i Ruffin med ei unik stemme som var mjuk, men samstundes barsk.[1] Robinson meinte at om han berre kunne skrive ein song som passa stemma til Ruffin perfekt, så ville han ha ein kjempehit.[2] Etter å ha overtydd bandmedlemmane til Ruffin, spelte Robinson inn «My Girl» med The Tempetations, i staden for The Miracles og fekk Ruffin til å ta solovokalen.
«My Girl» klatra til toppen på den amerikanske poplista rundt juletider i 1964, og han vart den første førsteplassen til the Temptations. Singelen vart òg den første til å toppe Billboard R&B Singles-lista, som hadde vore lagt ned mellom 1963 og 1965. Songen vart den første i ei rekkje store hittar med Ruffin på vokal, som «It's Growing» (1965), «Since I Lost My Baby» (1965), «My Baby» (1965), «Ain't Too Proud to Beg» (1966), «Beauty Is Only Skin Deep» (1966), «(I Know) I'm Losing You» (1966), «All I Need» (1967), «(Loneliness Made Me Realize) It's You That I Need» (1967), «I Wish It Would Rain» (1967 og «I Could Never Love Another (After Loving You)» (1968). Den tidlegare korvokalisten vart raskt frontfiguren i bandet. Etter å ha leia gruppa til mange hitsinglar, starta han å utvikle eit stort ego. Han vart seinare sparka frå gruppa.
Musikkmagasinet Rolling Stone plasserte songen på 88. plass på lista deira over dei 500 største songane gjennom tidene.[3]
Andre utgåver
Året etter gav Otis Redding ut ein meir tradisjonell blues-utgåve av songen. Denne vertsjonen vart produsert av Steve Cropper og gjeve ut på det kritikarroste albumet Otis Blue: Otis Redding Sings Soul. Han vart òg gjeve ut på singel, men nådde berre 11. plass på lista i USA. Al Green har òg gjeve ut ei utgåve på Green is Blues.
Andre band som har spelt inn songen er The Rolling Stones, The Mamas & the Papas, Dolly Parton, Suave, Michael Jackson, Stevie Wonder, Marvin Gaye og Westlife.
Medverkande
Kjelder