Lillebil Ibsen (6. august1899–13. august1989), døypt Sofie Parelius Monrad Krohn, var ein norsk dansar og skodespelar. Ho debuterte som dansar då ho var elleve år gammal, og fekk snart ein strålande karriere i utlandet. Seinare heldt ho seg mest i Noreg som ein anerkjend skodespelar.
Under Verdsutstillinga i Oslo i 1914 hadde ho møtt og blitt oppvarta av Tancred Ibsen. Dei to gifta seg fem år etter, då Lillebil nett var blitt tjue, og skulle ha eit samliv på nesten seksti år.
Norsk skodespelarkarriere
Etter giftarmålet ønska Lillebil å slå seg ned i Noreg. Ho hadde allereie hatt ei talerolle i Den uskikkelige lille prinsesse på Nationaltheatret i 1915. I 1923 engasjerte så Centralteatret skodespelaren, først i pantomimespelet Scaramouche med musikk av Sibelius, og deretter i skodespelet Kameliadamen. Året etter spelte Lillebil Ibsen revyar på Chat Noir. Songane, dansane og parodiane hennar blei svært populærte, og ho framførte òg fleire av dei i London, Paris, Stockholm og København.
Lillebil Ibsen samarbeidde med fleire fine skodespelarar, mellom anna Gösta Ekman i Den glade enke i Stockholm. Ho hadde eit særleg samspel med Per Aabel. For spelet sitt mot han i Kjære løgnhals fekk ho Kritikerprisen i 1961. Stykket blei sett opp fleire gonger og teke på turné i heile Noreg og i nabolanda. Då Ibsen feira syttiårsjubiléet sitt som scenekunstnar, i 1981, spelte ho nok ein gong Mrs. Pat i Kjære Løgnhals.