Jabal es Saaïdé

Jabal es Saaïdé
جبل سعيدة
fjell
Land  Libanon
Guvernement Bekaa
Topp 12 km nordaust for Baalbek i Libanon
 •  høgd 1 035 moh.
 - koordinatar 34°09′20″N 36°13′44″E / 34.155444°N 36.228847°E / 34.155444; 36.228847
Kart
Jabal es Saaïdé
34°09′20″N 36°13′44″E / 34.155444°N 36.228847°E / 34.155444; 36.228847
Kart som viser Jabal es Saaïdé.
Kart som viser Jabal es Saaïdé.
Kart som viser Jabal es Saaïdé.

Jabal es Saaïdé (arabisk skrift جبل سعيدة)[a] er eit fjell i Libanon nær den fråflytta landsbyen Saaïdé, kring 12 km nordaust for Baalbek i Libanon.

Saaidé I og Saaidé II er arkeologiske stader i dette området. Sommaren 1966 grov den libanesiske hæren ei grøft ved Saaidé I, og fann mange reiskapar og steintøy som sigdar, kverner, skraper, kislar, sylar og blad som vart daterte til 8000 til 6000 fvt.[1] Jacques Besançon & Francis Hours oppdaga seinare eit lag frå eldre steinalder under laget frå yngre steinalder med knivar, spydspissar og anna.[2]

Saaidé II, som dekkjer nesten 0,25 hektar, vart først grave ut i 1969 av Bruce Schroeder frå University of Toronto, men staden var skadd av moderne jordbruk. Jebal Saaidé er den einaste landsbyen funnen i Libanon som er datert til før jordbrukstida byrja.[3] Innbyggjarane ser ut til å ha jakta forskjellige typar dyr som gaupe, hjort, gaselle og somme fuglar.[4]

Merknadar

  1. ↑ Også skrive Jabal es Saaide, Jabal as Sa`idah, Jabal as Sa`īdah, Jebal Saaidé, Jebel Saaidé eller Jabal Saaidé

Kjelder

  • Denne artikkelen bygger på «Jabal es Saaïdé» frå Wikipedia på engelsk, den 15. august 2014.
  • Besançon, J. Hours, F,. Une coupe dans le quaternaire récent. Saaidé I (Beqaa centrale, Liban), Hannon, 5, 29-61, 1970.
  • Hours, F,. L'épipaléolithique au Liban. Resultats acquis en 1975, Colloque III, UISPP 1976, 9ème Congrès de l'UISPP, Nice, 130-196, 1976.
  • Schroeder, H.B., Natufian i Central Béqaa Valley, Libanon, Bar-Yosef and Valla (eds.) 1991, The Natufian Culture i Levanten, 43-80, International Monographs in Prehistory, 1991.
  • Copeland, L., Natufian Sites i Libanon, Bar-Yosef and Valla (eds.) 1991, The Natufian Culture i Levanten, 27-42,International Monographs in Prehistory, 1991
  • Ofer Bar-Yosef, François Raymond Valla,. The Natufian culture i Levanten, International Monographs in Prehistory, 1991.
  • Soliveres, O., « Restes humains natoufiens du Jebal Saaidé (Epipaléolithique du Liban) », Paléorient, 3, p. 293-294, 1975-1976-1977.
  • Churcher, P., « The vertebrate fauna from the Natufian level at Jebel es-Saaïde (Saaïde II), Libanon », Paléorient, 20/2, p. 35-58, 1994
  1. ↑ Besançon, J., Copeland, L., Hours, F., « Tableau de préhistoire libanaise »,. Paléorient 3, 1975-1976-1977, p. 5-46. (PDF), arkivert frå originalen (PDF) 16. november 2018, henta 15. august 2014 
  2. ↑ Haidar-Boustani, Maya (2001–2002). «Le Néolithique du Liban dans le contexte proche-oriental: Etat des connaissances» (PDF). Annales d'histoire et d'archéologie (Université Saint-Joseph). 12-13. ISSN 1729-6927. Arkivert frå originalen (PDF) 16. november 2018. Henta 15. august 2014. 
  3. ↑ Berytus: archeological studies, Volumes 17-19. The American University of Beirut. 1968. 
  4. ↑ Akkermans, Peter M. M. G.; Schwartz, Glenn M. (2003). The Archaeology of Syria: From Complex Hunter-Gatherers to Early Urban Societies (c. 16 000–300 fvt.). Cambridge University Press. s. 33. ISBN 0-521-79666-0.