Sæveruds musikk kan delast i to klare hovudkategoriar; pianostykke og orkesterverk. I tillegg til dei ny symfoniane hans inneheld orkesterproduksjonen fleire obo-, fiolin-, piano- og fagottkonsertar, og ein del éinsatsverk.
Sæverud sin musikk til IbsensPeer Gynt blei ein «antiromantisk» motsetnad til Grieg sine tonemåleri til stykket. Vidare enn dette er det ikkje lett å kategorisera musikken til Sæverud. Han blir ofte rekna som ein atonalist, men mykje av musikken hans er tydeleg tonal. Nokre karakteriserer han som ein komponist av «barbarisk» musikk, men fleire av verka hans speler på lyriske romantiske stemningar. Bruken av dissonanser er kanskje det folk flest kjenner att som det «sæverudske», men dette finst slett ikkje i all musikken hans.