Det jødiske året er eit kombinert sol-/måneår — det vil seie at månadene blir rekna ut frå månefasar, og at justeringar er innlagde over tid for å sikre samsvar med solåret og årstidene.
Opphavleg vart månadene referert til med nummer («den sjuande månaden»), med unntak av den første månaden som er månaden for pesah (jødisk påske); denne månaden vart allereie i Mosebøkene kalla abíb. Dei noverande månadsnamna vart tekne i bruk under det babylonske eksilet.
