De Zweedse bijdrage voor het Eurovisiesongfestival 2015 werd naar jaarlijkse traditie gekozen via Melodifestivalen, dat aan zijn 54ste editie toe was. Enkel de eerste Zweedse bijdrage voor het festival, in 1958, werd niet via de liedjeswedstrijd verkozen. Sveriges Television wijzigde het format lichtjes in vergelijking met het voorgaande jaar. 28 nummers werden vertolkt in de vier halve finales, in plaats van de gebruikelijke 32. Het publiek kon per halve finale via televoting twee liedjes doorsturen naar de finale. Na een eerste stemronde gingen de vijf met de meeste stemmen door naar de tweede stemronde, zonder daarbij hun stemmen uit die ronde te verliezen. Na de tweede stemronde vloog de nummer 5 eruit; de nummers 3 en 4 gingen naar de tweedekansronde, en de nummers 1 en 2 stootten rechtstreeks door naar de finale. In de tweedekansronde namen de acht kandidaten het tegen elkaar op in duels, tot er nog vier artiesten overbleven. Deze vier mochten ook door naar de finale. In de finale werden de internationale vakjury's geïntroduceerd, die 50 % van de stemmen bepaalden. De rest werd bepaald door het publiek.
Geïnteresseerden kregen van 1 tot 15 september 2014 de tijd om een nummer in te zenden. Sveriges Television ontving in totaal 2.177 nummers, oftewel 451 minder dan een jaar eerder en het laagste aantal sedert 2002. Dertien artiesten werden uit deze open selectieprocedure geselecteerd, aangevuld met veertien artiesten die op uitnodiging deelnamen, en de winnaar van Svensktoppen Nästa, zijnde Kalle Johansson.
Presentatoren en locaties
Eind november werden de deelnemende acts bekendgemaakt. Reeds op 29 september werd duidelijk dat de presentatie van Melodifestivalen 2015 werd toevertrouwd aan Sanna Nielsen en Robin Paulsson.
Het werd de veertiende editie van Melodifestivalen sinds er geopteerd werd voor een nationale preselectie die over meerdere halve finales, een tweedekansronde en een grote finale loopt. Zoals steeds werd elke show in een andere stad georganiseerd. De finale werd traditiegetrouw gehouden in hoofdstad Stockholm, en voor de derde keer op rij in de Friends Arena, een voetbalstadion dat tijdens de finale plaats biedt aan 27.000 toeschouwers. Hiermee was de finale van Melodifestivalen voor het derde jaar op rij de grootste nationale finale, en ook weer groter dan het eigenlijke Eurovisiesongfestival.
In de finale hadden de televoters slechts de helft van de uitslag in handen, de andere helft werd bepaald door de jury. Er waren elf internationale jury's die elk 12, 10, 8, 6, 4, 2 en 1 punt mochten geven aan hun zeven favoriete liedjes.[1] In totaal waren dit 473 punten. De andere helft werd door het Zweedse publiek bepaald: het percentage stemmen correspondeerde hier met een gelijk percentage van 473 punten. Een liedje met precies 10% van de stemmen, kreeg dus (afgerond) 47 punten.[2]
Måns Zelmerlöw kreeg van negen van de elf jury's de maximale score.[3] Ook bij het publiek was Zelmerlöw favoriet, hij kreeg meer dan een derde van de stemmen.
Zweden trad in Wenen in de tweede halve finale op donderdag 21 mei aan. Måns Zelmerlöw trad als dertiende van de zeventien landen aan, na María Ólafsdóttir uit IJsland en voor Mélanie René uit Zwitserland. Zweden werd eerste met 217 punten, waarmee het doorging naar de finale op 23 mei.
In de finale trad Zweden als tiende van de 27 acts aan, na Mørland & Debrah Scarlett uit Noorwegen en voor Giannis Karagiannis uit Cyprus. Zweden eindigde als eerste met 365 punten. Het was de zesde Zweedse songfestivaloverwinning in de geschiedenis.
