Zhuang is een Tai-taal met 18 miljoen sprekers waarvan de sprekers (bijna) allemaal in de Zhuang Autonome Regio Guangxi wonen. Zhuang, dat tot de Tai-talen behoort, is in deze regio een officiële taal. Zhuang is een van de vier grote Chinese minderheidstalen. Daarom staat Zhuang onder andere vermeld op Chinese bankbiljetten. De standaardtaal is gebaseerd op dat van Wuming (Chinees: 武鸣县). Zhuang is vroeger sterk door vormen van het Kantonees beïnvloed. Aan de andere kant is Kantonees weer beïnvloed door Zhuang. Tegenwoordig is in een deel van de Kantonese dialecten nog wat woordenschat van Zhuang te vinden.^[1]

Zhuang is een toontaal Het heeft zes tonen in open lettergrepen:

In gesloten lettergrepen zijn dit er twee, een hoge en een lage.

Buyi, dat gezien wordt als een aparte taal in China is eigenlijk een iets andere standaardvorm van Zhuang, en wordt gebruikt op de grens met Guizhou. Er bestaat een dialectcontinuüm tussen Zhuang en Buyi.

Zhuang is vroeger met Chinese karakters geschreven. Dit systeem leek erg op het Vietnamese Chữ nôm. In 1957, in de Volksrepubliek China is er een gemengd Latijns-Cyrillisch schrift alfabet ontwikkeld (zie hieronder). Een spellingshervorming werd in 1986 geïntroduceerd om Cyrillische letters te vervangen door Latijnse, om dit praktischer te maken voor computers e.d.

Dit zijn de klanken van Zhuang:

Zie de Zhuang / Vahcuengh / 吪僮 uitgave van Wikipedia.