Wilhelm van Palts-Birkenfeld-Gelnhausen (Gelnhausen, 4 januari 1701 – Den Haag, 25 december 1760) was een titulaire Paltsgraaf van Zweibrücken-Birkenfeld en een keizerlijke veldmaarschalk.

Wilhelm was de jongste zoon van Johan Karel van Palts-Birkenfeld-Gelnhausen(1638-1704) uit zijn tweede huwelijk met Esther Maria van Witzleben (1665-1725), een dochter van Georg Friedrich, baron von Witzleben-Elgersburg.

Wilhelm diende vanaf 1729 in het Oostenrijkse leger en raakte gewond tijdens de Slag van Mollwitz. In 1742 won hij van de Franse generaal Bouffleur en dreef de Fransen uit Tein. In 1743 werd hij generaal van de Cavalarie in het Nederlandse leger. In 1745 vergezelde hij keizer Frans I Stefan naar zijn kroning in Frankfurt. In datzelfde jaar werd hij keizerlijke veldmaarschalk. In 1757 werd hij benoemd tot stadhouder van Namen.

De paltsgraaf werd begraven in de Lutherse Kerk te Den Haag.

• Jean Baptiste Ladvocat: Neues historisches Hand-Lexikon, Stettin, 1800, p. 229 f
• Johann Samuel Ersch: Allgemeine Encyklopädie der Wissenschaften und Künste: in alphabetischer Folge, section 2: H - N, part 21: Johann (Infant von Castilien) - Johann-Boniten, p. 189
• Timaretes, P.; Verzameling van gedenkstukken in Nederland; Den Haag, 1777