Wereldverbond van de Arbeid

Internationaal Christelijk Vakverbond
Wereldverbond van de Arbeid
Geschiedenis
Ontstaansdatum 1920
Ontbindingsdatum 2006
Eerste voorzitter Joseph Scherrer
Structuur
Ledenaantal ± 26.000.000
Media
Website www.cmt-wcl.org
Portaal  Portaalicoon   Economie

Het Wereldverbond van de Arbeid (WVA) was een internationale vereniging van 144 vakbonden uit 116 landen met een totaal van 26 miljoen leden (oktober 2001). Het WVA was gevestigd in Brussel, België. Op 1 november 2006 smolt het WVA samen met het Internationaal Verbond van Vrije Vakverenigingen tot het Internationaal Vakverbond, 's werelds grootste vereniging van vakbewegingen.

Geschiedenis

Het WVA werd opgericht in 1920 in Den Haag, Nederland als Internationaal Christelijk Vakverbond. De Nederlanders Pieter Jozef Serrarens, secretaris van het het RK Vakbureau, en Herman Amelink, secretaris van het Christelijk Nationaal Vakverbond in Nederland, waren respectievelijk de eerste secretaris-generaal en penningmeester van de organisatie, de Zwitser Joseph Scherrer de eerste voorzitter. Serrarens werd nadien als secretaris-generaal opgevolgd door de Belg August Vanistendael in 1952. De naamswijziging naar WVA werd in 1968 doorgevoerd op het 16de Congres in Luxemburg.[1]

Doelstelling was om op een autonome en onafhankelijke manier de belangen van de werknemers te verdedigen, daarbij rekening houdend met de menselijke waardigheid. Als dusdanig was het het oudste bestaande internationaal verbond van vakbonden.

Het congres van het WVA kwam iedere 4 jaar bijeen en stond onder meer in voor het bepalen van de beleidslijn en het verkiezen van een voorzitter en een secretaris-generaal. Het WVA bestond verder uit een aantal regionale organisaties en beroepsorganisaties.

De internationale benamingen van het WVA waren: WCL (World Confederation of Labour), CMT (Confédération Mondiale du Travail) of CMT (Confederación Mundial del Trabajo).

Aangesloten vakcentrales in Nederland waren: het Nederlands Katholiek Vakverbond (NKV) (totdat dit in 1982 in de Federatie Nederlandse Vakbeweging (FNV) opging) en het Christelijk Nationaal Vakverbond (CNV); in België: het Algemeen Christelijk Vakverbond (ACV).

Structuur

Bestuur

Periode Voorzitter
Internationaal Christelijk Vakverbond
1920 - 1928 Vlag van Zwitserland Joseph Scherrer
1928 - 1933 Vlag van Duitsland Bernhard Otte (GCGD)
1933 - 1937 Vlag van Frankrijk Jules Zirnheld (CFTC)
Vlag van België Henry Pauwels (ACV)
1937 - 1940 Vlag van Frankrijk Jules Zirnheld (CFTC)
1946 - 1960 Vlag van Frankrijk Gaston Tessier (CFTC)
1961 - 1968 Vlag van Frankrijk Maurice Bouladoux (CFTC)
Wereldverbond van de Arbeid
... Vlag van België Jef Houthuys (ACV)
1989 - 1997 Vlag van België Willy Peirens (ACV)
1997 - 2001 Vlag van Congo-Kinshasa Fernand Kikongi
2001 - 2006 Vlag van Ivoorkust Basile Mahan Gahé[2] (Dignité)
Periode Secretaris-generaal
Internationaal Christelijk Vakverbond
1920 - 1952 Vlag van Nederland Jos Serrarens
1952 - 1967 Vlag van België August Vanistendael
Wereldverbond van de Arbeid
1968 - 1976 Vlag van België Jean Brück[3]
1976 - 1989 Vlag van Polen Jan Kułakowski
1989 - 1996 Vlag van Argentinië Carlos Custer
1996 - 2006 Vlag van België Willy Thys