Tsjernov was de zoon van een voormalig lijfeigene die zich opgewerkt had tot ambtenaar. Hij bezocht het gymnasium en kwam daar in aanraking met de ideeën van narodniki als Nikolaj Dobroljoebov en Nikolaj Michailovski. Vanaf 1893 was hij actief als revolutionair. In 1894 werd hij voor negen maanden gevangengezet in de Petrus- en Paulusvesting wegens revolutionaire activiteiten. Later werd hij een tijd lang verbannen naar Siberië. In 1901 behoorde hij tot de oprichters van de Sociaal-Revolutionaire Partij, waarvoor hij ook het partijprogramma schreef. Hij werd hoofdredacteur van de socialistische krant 'Revolutionair Rusland'.
Niettegenstaande zijn revolutionaire en politieke activiteiten gold Tsjernov vooral ook als theoreticus. Hij schreef van 1901 tot aan het einde van zijn leven diverse toonaangevende werken over de sociaaldemocratie. Hij bepleitte sociale veranderingen langs de weg van politieke hervorming. In de jaren voor de Russische Revolutie voerde hij daarover diverse polemieken met Lenin, die een voorstander was van verandering door revolutie,
