|
Victor Emanuel I van Sardinië
Victor Emanuel I (Turijn, 24 juli 1759 – Moncalieri, 10 januari 1824) was van 1802 tot 1821 koning van Sardinië. Hij was de derde zoon van koning Victor Amadeus III en Maria Antonia van Bourbon, dochter van Filips V van Spanje. Victor Emanuel nam als opperbevelhebber deel aan de Eerste Coalitie tegen Frankrijk (1792–1797) en volgde in 1802 zijn broer Karel Emanuel IV, die troonsafstand deed, op als koning van Sardinië. Van het koninkrijk restte op dat moment slechts het eiland waaraan het zijn naam ontleende. De belangrijkere gebieden op het Italiaanse vasteland waren bezet door Frankrijk. Victor Emanuel reisde in 1806 af naar Cagliari en leefde daar tot 1814 min of meer in ballingschap. Na de val van Napoleon in 1814 kreeg Victor Emanuel Piëmont en Savoye weer terug en in 1815 werd ook de voormalige republiek Genua aan zijn rijk toegevoegd. Hij regeerde op reactionaire wijze en was bij het volk ongeliefd. Vanwege een opstand van de Carbonari trad hij op 13 maart 1821 af ten gunste van zijn jongere broer Karel Felix. Daar deze afwezig was benoemde hij zijn meer liberale neef Karel Albert tot regent. Deze zag zich genoodzaakt een zeer liberale constitutie in te stellen. Enige dagen later arriveerde de conservatieve Karel Felix echter met een Oostenrijks leger. Karel Felix maakte de liberale maatregelen ongedaan en dwong Karel Albert te vluchten. Victor Emanuel I stierf te Moncalieri bij Turijn.  KinderenVictor Emanuel huwde op 21 april 1789 Maria Theresia, dochter van aartshertog Ferdinand van Oostenrijk. Uit dit huwelijk werden zeven kinderen geboren:
Voorouders
Information related to Victor Emanuel I van Sardinië |
|||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
