De Van der Meer-formule is een formule voor het berekenen van het benodigde steengewicht voor waterbouwsteen onder invloed van (wind)golven. Dit is noodzakelijk voor het ontwerpen van golfbrekers, dijkbekleding en oeverbekleding. Rond 1985 bleek dat de op dat moment in gebruik zijnde Hudson-formule aanzienlijke beperkingen had (alleen geldig voor doorlatende golfbrekers en steile (storm) golven). Daarom is in opdracht van Rijkswaterstaat door Deltares onderzoek gedaan naar een meer volledige formule. Dit onderzoek, uitgevoerd door Jentsje van der Meer resulteerde in 1988 in de Van der Meer-formule, zoals beschreven in zijn proefschrift. [1] Deze formule luidt:
Voor ontwerpdoeleinden wordt voor de coëfficiënt cp de waarde 5,2 aanbevolen, en voor cs de waarde 0,87.
De waarde van P kan afgelezen worden uit bijgaande grafiek. Er is tot op dit moment nog geen goede methode voor het bepalen van P anders dan met bijgaande plaatjes. Onderzoek is gaande om te proberen de waarde van P te bepalen met rekenmodellen die de waterbeweging in de golfbreker kunnen simuleren (openFOAM modellen).
De waarde van het schadegetal S is gedefinieerd als
waarin A de oppervlakte van het erosiegebied is. Toelaatbare waarden voor S zijn: