Tom Van Dyck (Herentals, 20 juni 1972) is een Belgisch acteur en regisseur.
Hij speelde mee in successeries als Het eiland, In De Gloria, Alles Kan Beter, Matroesjka's en De Parelvissers. Hij schreef het scenario, regisseerde en acteerde in Van vlees en bloed en Met man en macht. Samen met zijn vrouw Alice Reys nam hij het scenario en de regie voor Den Elfde van den Elfde voor zijn rekening.
Biografie
In het theater speelde hij onder andere in de gezelschappen de Roovers, De Tijd en Het Toneelhuis in Menuet (en bewerking), Drie zusters, Kaatje is verdronken en Eros en de eenzame man (ook regie van de laatste twee stukken). Hij zette Bloedarm om naar het Nederlands en is de regisseur van Kleine Tony.[1][2][3]
De acteur kan ook een bijzondere lach produceren, waar hij in veel series gretig gebruik van maakt. In Het eiland (2004–2005) speelt hij het iconisch geworden personage Alain Van Dam. Hij gaf het personage een unieke, wel erg uitbundige lach.[4] De lach van Alain werd vergeleken met het geluid van een verroeste waterpomp.
In regisseur Jan Eelens cultserie In de gloria verkreeg Tom Van Dyck zelfs internationale bekendheid. Namelijk door de "Boemerang"-sketch, waarbij Van Dyck als talkshowpresentator Erik Hartman begon te schaterlachen omdat een van de gasten (Valère, gespeeld door Lucas Van den Eynde) met een hoog stemmetje over "medische blunders" praatte. Deze sketch circuleert al lange tijd op videosites zoals YouTube, zonder dat aangegeven wordt dat het geen echte tv-show is. In 2007 werd het ook uitgezonden in de Verenigde Staten, in de tonight show van Jay Leno.[5] Verder viel hij op als reporter met slagzin 'Kijk eens aan. Mooi, mooi, mooi' in de rubriek Hallo Televisie, waar hij willekeurig infiltreert in huiskamers. Telkens ontaardt de situatie (bijv. "Treintjes"). Hallo Televisie dient als persiflage op Man bijt hond en doet ook denken aan het directe vragen en het vaak ongeduldige, razendsnelle 'met de deur in huis vallen'. Dit lijkt sterk op de stijl van Luk Alloo en Paul Jambers. De reporter zegt altijd 'Hallo. Televisie. Mogen wij eens binnenkomen?' waarna 'slachtoffers' niet eens de kans krijgen hem tegen te houden. Hij gaat sowieso binnen. De rubriek kenmerkt zich door zwarte humor die (meestal) wordt gehanteerd. Zijn onverwachte bezoek aan de gewone man in de straat komt dan ook altijd ongelegen.[6]
In 2006 gaf Tom Van Dyck voor het blad Humo gestalte aan de figuur Dirk Debeys. Deze extreemrechtse, conservatieve en volslagen humorloze enquêteur verscheen in reclamespots voor het blad Humo. Hij werd meestal woedend op allochtonen, jongeren, alles wat politiek links staat, homo's en lesbiennes, mensen met piercings, het blad Humo zelf... Qua uiterlijk lijkt hij wat op Humo-hoofdredacteur Guy Mortier.[7][8]
Hij woont in Berchem en is afkomstig uit Herentals, een stad in de Kempen.[9] Hij heeft een eigen zaak, De Kempvader BVBA, waarin hij zijn werk voor theater, televisie en radio bundelt.[10][11] Op 5 maart 2013 kondigde Tom Van Dyck aan zijn contract bij Woestijnvis, het productiehuis waarmee hij al zijn hele carrière verbonden was, niet te zullen verlengen.[12]
Privé
Tom Van Dyck heeft twee broers onderwie bioloog en professor aan UCL Hans Van Dyck.[13] Hij is getrouwd met de Nederlandse actrice Alice Reijs; ze hebben samen twee kinderen. Alice Reijs had een cameo in de Prins Albert sketch uit In De Gloria, een gastoptreden in Het eiland als mental coach Nolleke Lodiers en heeft een bijrol in de serie Van vlees en bloed als Christine Verspoor. Het koppel maakte samen de reeks Den Elfde van den Elfde die voorjaar 2016 op de buis kwam en te zien was op één.[14]
Filmografie
Televisieseries
Gastrollen
Radio
- Hoorspel De Keizer, het keukenmeisje en de nachtegaal als keizer - 2005
Zie ook
Externe link
Bronnen, noten en/of referenties
- ↑ Van Steenberghe Els, Tom Van Dyck na de crash: ‘Ik was een vervelende controlefreak, een ziekelijke workaholic’. Focus Knack (2 december 2019). Geraadpleegd op 6 februari 2023.
- ↑ Tom Van Dyck werpt handdoek in de ring. De Morgen (25 mei 2002). Geraadpleegd op 6 februari 2023.
- ↑ Tielens Filip, ‘Waarom uzelf toch altijd zo willen bewijzen, Tom?’. De Standaard (10 oktober 2020). Geraadpleegd op 6 februari 2023.
- ↑ Tom Van Dyck haalt na elf jaar nog één keer zijn Alain Van Dam-lach boven. Gazet van Antwerpen (23 december 2017). Geraadpleegd op 6 februari 2023.
- ↑ Leur, Tom de, Sketch uit 'In de gloria' schopte het tot bij Jay Leno in Amerika. De Standaard (14 januari 2007). Geraadpleegd op 6 februari 2023.
- ↑ Vets Tom, ‘In de gloria’ is terug: van de best bekeken sketch tot de sketch die in de VS voor waar werd genomen. Het Belang van Limburg (21 november 2022). Geraadpleegd op 6 februari 2023.
- ↑ Redactie Humo, Humo liegt! En wint!. Humo (18 oktober 2006). Geraadpleegd op 6 februari 2023.
- ↑ Raes Tom, Voorlopig kijken wij nog met belangstelling naar ‘Geldwolven’, en dat is ook te danken aan Tom Van Dyck. Humo (14 november 2022). Geraadpleegd op 6 februari 2023.
- ↑ Vets Tom, Het goeie leven volgens Tom Van Dyck: “Ik wil niet meer voortdurend in het rood gaan”. Gazet van Antwerpen (25 november 2022). Geraadpleegd op 6 februari 2023.
- ↑ Dewever Ilse, Theaterstuk ‘Ex’: Tom Van Dyck haalt de snoeischaar boven. Gazet van Antwerpen (10 oktober 2022). Geraadpleegd op 6 februari 2023.
- ↑ Van Steenberghe Els, ‘Ex’ van De Kempvader: leuk, maar het kon leuker. Focus Knack (12 oktober 2022). Geraadpleegd op 6 februari 2023.
- ↑ Dumon Pieter, Tom Van Dyck verlaat Woestijnvis. De Morgen (5 maart 2013). Geraadpleegd op 6 februari 2023.
- ↑ Matthyssen Kristin, Vlinderprofessor en broer van acteur Tom Van Dyck: “Soms ga ik als een hagedis op de tafel liggen”. Het Nieuwsblad (12 juni 2021). Geraadpleegd op 6 februari 2023.
- ↑ Belsack Eric, Acteurskoppel Tom Van Dyck en Alice Reijs maakt tragikomische reeks voor Eén. De Morgen (27 juni 2013). Geraadpleegd op 6 februari 2023.
.svg){kind=small}
