Tōkaidō, gefotografeerd door Felice Beato in 1865.
De Tōkaidō (東海道, lett. 'Oostelijke Zeeweg') was een hoofdweg in Japan, de belangrijkste van de gokaidō die Edo (het huidige Tokio) verbond met Kioto. Deze weg liep langs de oostkust van het eiland Honshū en daarvan is de naam van deze weg afgeleid.
Reizen langs de Tōkaidō
Nissaka-shuku, de 25e halteplaats aan de Tōkaidō, houtblokprint van Hiroshige uit de eerste editie van De 53 halteplaatsen van de Tōkaidō.
Langs de route waren door de overheid goedgekeurde halteplaatsen (宿場, shukuba) gevestigd waar de reizigers konden rusten. De Tōkaidō had 53 van deze halteplaatsen. Een paar van deze plaatsen waren ook controleposten waar de reizigers hun paspoort moesten laten zien om te kunnen passeren.
Geschriften over de Tōkaidō
Reizen, en zeker langs de Tōkaidō, was een populair onderwerp in kunst en literatuur in de Edoperiode De schilder/tekenaar Hiroshige heeft elk van de 53 halteplaatsen afgebeeld in zijn De 53 halteplaatsen van de Tōkaidō en de haiku-dichter Matsuo Bashō liet zich inspireren door reizen langs deze weg.
Veel reisverhalen en -gidsen over beroemde plaatsen werden in die tijd gepubliceerd en het 'virtuele toerisme' door boeken en plaatjes vierde hoogtij. Een van de beroemdste romans over een reis langs de Tōkaidō was "Voetreis langs de Tōkaidō" (東海道中膝栗毛, Tōkaidōchū Hizakurige) van Jippensha Ikku.
Ōsaka Kaidō
In 1619 werd met de 'Osaka route' (大阪街道, Ōsaka Kaidō) een viertal halteplaatsen toegevoegd aan de oorspronkelijke 53 halteplaatsen. Deze extra halteplaatsen verlengden de route tot Kōraibashi, een brug over de Higashi Yokobori rivier in Osaka. Deze verlenging werd ook wel Kyōkaidō (京街道) genoemd.
