Het is de enige filmmuziek van Mike Oldfield, die als zodanig als filmmuziek in geschreven. Wel werd andere muziek van Oldfield gebruikt in films (Tubular Bells in The Exorcist).
Oldfield schreef veel meer muziek dat uiteindelijk op het album werd geperst, iets wat gebruikelijk is binnen de overgang van filmmuziek naar album. Oldfield werd door Richard Branson van Virgin Records onder de aandacht gebracht van filmproducentDavid Puttnam. Het schrijven van de totale filmmuziek vond plaats in etappes. Oldfield schreef eerst zes maanden, ging vervolgens op tournee en bij terugkomst lag er een verzoek tot meer muziek.
Erg populair werd het album niet; het haalde bijna nergens een notering in de albumlijsten. Zo haalde het in Engeland een week notering en wel op plaats 97; in Duitsland een week notering met plaats 64, in Spanje een week notering op 67. Wel haalde Oldfield met het album een nominatie voor de Golden Globe categorie Filmmuziek binnen.
De laatste track Étude is afkomstig uit Recuerdos de la Alhambra van Tárrega en werd in 1990 gebruikt voor een reclame voor Neurofen. In 2016 kwam een geremasterde versie van het album uit, deze was aangevuld met singelversie van Evacuation en Étude.
