De band rond oprichtingslid, songwriter en zanger Dave Faulkner[6] werd in 1981 eerst geformeerd als Le Hoodoo Gurus. De bezetting was voor zover ongewoon, omdat Faulkner, Roddy Radalj[7] en Kimble Rendall[8] allen gitaristen waren en van de verplichting van een bassist aanvankelijk afzagen. Samen speelden ze de single Leilani in, die in oktober 1982 werd uitgebracht. Tot dit moment had Rendall de band al verlaten en werd vervangen door bassist Clyde Bramsley[9]. Iets later verliet ook Radalj de band, die op zijn beurt werd vervangen door Brad Shepherd[10]. In deze bezetting speelde de band hun debuutalbum Stoneage Romeos in, dat in 1984 werd uitgebracht en in Australië tot debuutalbum van het jaar werd gekozen. Ook in de Verenigde Staten was het album succesvol in de alternatieve en collegehitlijst. Voor de tournee door de Verenigde Staten verliet James Baker[11] de band en werd vervangen door drummer Mark Kingsmill[12].
Al in 1985 verscheen dan met Mars Needs Guitars! het tweede album van de band, dat binnen de kortste keren uitgroeide tot hitsucces. Met de single Whats My Scene? van opvolger Blow Your Cool! schreef de band hun tot dan toe grootste internationale hit. Er volgde een uitgebreide wereldtournee. In 1988 verliet Clyde Bramley de band en werd vervangen door Rick Grossman[13]. Met deze mutatie werd deze tot heden actieve bezetting gecompleteerd. In deze bezetting bracht de band tot 1996 vier verdere albums uit, die allen een aanhoudend succes kenden. Na 15 jaar kondigde de band uiteindelijk hun ontbinding voor 1997 aan en aan het eind van het jaar gingen ze op een uitgebreide afscheidstournee door Australische pubs. In januari 1998 gaven The Hoodoo Gurus hun laatste concert in Melbourne. De daarop volgende jaren stonden in het teken van diverse solo- en bandprojecten van de afzonderlijke leden en in 2001 kwam de band voor een concert weer samen.
In 2004 tekende de band uiteindelijk een nieuw contract en brachten met Mach Schau hun comebackalbum uit. In juli 2007 werden ze opgenomen in de Australische ARIA Hall of Fame. Na een labelwissel in 2009 verscheen in 2010 hun nieuwe album Purity of Essence. In 2015 verliet drummer Mark Kingsmill de band en werd vervangen door Nik Rieth.
Discografie
Singles
1982: Leilani
1983: Tojo
1983: My girl
1984: I want you back
1985: Bittersweet
1985: Like wow - wipeout!
1986: Deaf defying
1986: Poison pen
1987: What's my scene?
1987: Good times
1987: In the middle of the land
1988: The generation gap
1989: Come anytime
1989: Axegrinder
1989: Another word
1991: Miss Freelove '69
1991: 1000 miles away
1991: A place in the sun
1991: Castles in the air
1993: The right time
1994: You open my eyes
1994: Less than a feeling
1994: Nobody
1996: Big deal
1996: If only
1996: Waking up tired
1997: Down on me
1997: The real deal
2003: That's my team
2004: Nothing's changing my life
2004: When you get to California
2009: Crackin' up
2010: I hope you're happy
2010: What's in it for me?
Albums
1984: Stoneage romeos
1985: Mars needs guitars!
1987: Blow your cool!
1989: Magnum cum louder
1991: Kinky
1994: Crank
1996: Blue cave
2004: Mach schau
2010: Purity of essence
Compilaties
1992: Electric soup. The singles collection
1992: Gorilla biscuit
1998: Electric chair
1998: Armchair gurus
2000: Ampology
2012: Gold watch: 20 golden greats
Bronnen, noten en/of referenties
↑(en) Hoodoo Gurus. Discogs. Geraadpleegd op 03-01-2022.