Türkiye 1. Ligi 1987/88 was het dertigste seizoen van de Süper Lig.
Kort overzicht van het seizoen
In dit dertigste seizoen - dat liep van 15 augustus1987 tot en met 29 mei1988 - voerde de Türkiye Futbol Federasyonu als vierde federatie ter wereld (na Engeland (in 1981), Israël (sinds 1982) en Nieuw-Zeeland (vanaf 1983)) de zogeheten 3-puntenregel in: in een poging om aanvallend voetbal te stimuleren was een overwinning vanaf nu 3 punten waard (in plaats van 2, zoals tot 1987); een gelijkspel bleef leverde nog steeds 1 punt op en een nederlaag vanzelfsprekend 0.
Samen met het gegeven dat er nu 20 ploegen in de Süper Lig speelden, zou men verwachten dat oude records werden gebroken. En inderdaad: regerend landskampioen Galatasaray SK stelde ons wat dat betreft niet teleur: met een recordaantal punten (90) prolongeerde de ploeg de titel; de ploeg scoorde 86 maal, maar bleef daarmee nog ver verwijderd van haar eigen record: 105 doelpunten in 42 wedstrijden in het seizoen 1962/63; ook het record van aartsrivaal Fenerbahçe SK (88 doelpunten in een competitie van 20 ploegen, seizoen 1959/60) bleef overeind. De voorsprong van 12 punten op de nummer 2, Beşiktaş JK, was op goed voor een ander nieuw record.
Gala's hoge doelpuntenproductie was voor een aanzienlijk deel te danken aan Tanju Çolak, aan het eind van vorig seizoen eindelijk losgeweekt bij Samsunspor. Tanju scoorde in dit ene seizoen 39 keer, een Turks record. Door drie jaar achter elkaar topscorer te worden, evenaarde hij een record van Metin Oktay. Zijn 39 doelpunten leverden Tanju Çolak ook de Gouden Schoen op, de prijs voor de topschutter van Europa, als eerste en tot nu toe enige Turkse voetballer. Twee seizoenen geleden had Tanju Çolak als speler van Samsunspor al eens de Bronzen Schoen veroverd: hij moest toen Marco van Basten en Oleg Protasov nog voor zich dulden. In zijn laatste seizoen bij Galatasaray SK wist hij overigens ook nog de Zilveren Schoen te bemachtigen (Darko Pančev was de man die hem van het goud afhield).
Terug naar 1987/88. We blijven nog even bij Tanju Çolak: diens oude club, Samsunspor kwam in de bekerfinale net te kort tegen Sakaryaspor, dat zijn eerste en tot nu toe enige beker pakte.
Blijkbaar beviel een competitie met 20 ploegen niet, want een jaar later wilden alle betrokkenen terug naar 19 deelnemers; het jaar erop streden nog maar 18 clubs mee om de titel en het jaar daarna zelfs nog maar 16. Een en ander had tot gevolg dat er in 1987/88 vier ploegen moesten degraderen: Denizlispor (na een verblijf van 5 jaar in de Süper Lig), Kocaelispor (na 8 jaar), Gençlerbirliği SK (na 5 jaar) en Zonguldakspor. Die laatste ploeg had vanaf 1974 14 jaar lang onafgebroken in de Süper Lig gespeeld, degradeerde nu naar de 1. Lig om daarna nooit meer terug te keren naar het hoogste niveau.
De drie ploegen die dat eind vorig seizoen wel hadden gedaan (Karşıyaka SK, Adana Demirspor en Sakaryaspor) eindigden gedrieën zonder noemenswaardige problemen in de middenmoot.
.svg){kind=small}
