Survivor: Borneo is het eerste seizoen van de realityserieSurvivor, de Amerikaanse versie van het Zweedse origineel, waar ook Expeditie Robinson op is gebaseerd. Het seizoen werd uitgezonden onder de originele titel Survivor. Dit werd later aangepast naar Survivor: Pulau Tiga om het te onderscheiden van volgende seizoenen, en werd opnieuw aangepast naar Survivor: Borneo om verwarring met Survivor: Palau te voorkomen.
De show werd gefilmd van 13 maart 2000 tot 20 april, de eerste aflevering ging op 31 mei in première. De presentator was Jeff Probst. In de serie streden zestien deelnemers gedurende 39 dagen om de hoofdprijs van één miljoen dollar. De serie vond plaats op Pulau Tiga, een Maleisische eilandengroep ongeveer 9,7 kilometer voor de kust van Borneo.[1]
De zestien deelnemers werden aanvankelijk gesplitst in twee kampen: Tagi en Pagong, refererend aan de stranden waar ze verbleven.[1] Toen er nog tien deelnemers over waren, werd er een kamp gevormd. De naam "Rattana" werd gekozen door deelnemers Jenna Lewis en Sean Kenniff, vanwege het grote aantal rotanpalmen (Rattan in het Engels) op het eiland. Na 39 dagen werd Richard Hatch verkozen tot "Sole Survivor", door na een stemming onder de zeven laatst afgevallen deelnemers meer stemmen te krijgen dan Kelly Wiglesworth.
Op 23 augustus 2000 keken naar de finale gemiddeld 51,7 miljoen mensen, dit is het hoogste aantal kijkers voor een aflevering van Survivor. Het seizoen werd op 11 mei 2004 uitgebracht op dvd.[2] In 2006 werd bekend dat winnaar Richard Hatch zijn prijzengeld en andere inkomsten niet had aangegeven bij de belastingdienst. Hij werd veroordeeld tot een gevangenisstraf van 51 maanden.[3]
Deelnemers
In totaal waren er zestien deelnemers, verdeeld over twee kampen. Na de eliminatie van zes deelnemers werden de twee kampen samengevoegd. Zeven deelnemers vormden de jury die in de finale mocht stemmen over wie van de twee overgebleven kandidaten naar huis zou gaan met de hoofdprijs.
Jenna Lewis eindigde als achtste en was het tweede jurylid.Rudy Boesch eindigde als derde en was het zevende jurylid.
Richard Hatch, Susan Hawk, Rudy Boesch, Jenna Lewis en Colleen Haskell werden uitgenodigd voor deelname aan het achtste seizoen: Survivor: All-Stars. Haskell was de enige die deze uitnodiging afwees.[4] Gervase Peterson keerde terug in Survivor: Blood vs. Water, samen met zijn nichtje Marissa.[5] Kelly Wiglesworth keerde terug in Survivor: Cambodia.
Indien er meerdere winnaars van een proef zijn staan deze in de volgorde waarin ze gefinisht zijn of alfabetisch indien het een teamproef was. Waar een deelnemer won en anderen mocht uitnodigen, staan de uitgenodigde deelnemers tussen haakjes.
Begin 2001 werd CBS aangeklaagd door deelneemster Stacey Stillman. Stillman claimde dat uitvoerend producent Mark Burnett haar eliminatie had gepland en de afloop van de serie vooraf vast stond. In haar 14 pagina's tellend geding beweerde Stillman dat twee van haar voormalig kampgenoten, Dirk Been en Sean Kenniff, werden overgehaald te stemmen tegen Stillman in plaats van tegen de 72-jarige Rudy Boesch.[11] Stillman eiste een vergoeding voor het misgelopen prijzengeld, plus 75 duizend dollar voor gemaakte onkosten en een schadevergoeding.[12] Terwijl CBS en Burnett de beschuldigingen ontkenden, bevestigde Been ze. Kenniff gaf toe te hebben gepraat met Burnett tijdens de opnames, maar gaf tegenover USA Today aan dat zijn stem er niet door was beïnvloed en dat Burnett enkel aangaf "[to] vote your conscience".[13][14] Vervolgens werd Stillman zelf aangeklaagd door Burnett voor een bedrag van ten minste 5 miljoen dollar.[15] Uiteindelijk werd de zaak buiten de rechtbank mo afgehandeld.[16]
↑Ergens tussen dag vier en dag 6 vond een beloningsproef plaats die niet is uitgezonden. In de proef moesten gewichten op palen worden gedragen. Richard droeg het gewicht voor Tagi, Joel voor Pagong. De beloning was een kaart naar een dichterbij zijnde waterbron.
↑Er was geen beloningsproef vanwege de samensmelting.
↑De eerste stemming eindigde in een gelijkspel. Er werd een tweede stemming gehouden waarin de deelnemers die betrokken waren in het gelijke spel niet stemden en de overgebleven deelnemers enkel konden stemmen op diegenen betrokken in het eerdere gelijke spel.
↑ abRichard en Susan mochten niet stemmen in de tweede stemmingsronde.
↑(en) Peter Hartlaub, ONE ANGRY 'SURVIVOR'. San Francisco Chronicle (6 februari 2001). Geraadpleegd op 27 november 2014.
