Stygiomysida zijn zeldzame peracaride kreeftachtigen, waarvan tot op heden 16 soorten in twee geslachten zijn beschreven.
Anatomie
Stygiomysida zijn sterk verwant aan de aasgarnalen. Ze zijn gekenmerkt door het bezit van een stomp rostrum en een kleine carapax. Verder hebben ze sterk gereduceerde ogen die bij de Stygiomysidae zelfs geen sporen van pigment of andere visuele structuren bevatten. Het eerste paar maxillipeden is klein en ongeleed, het tweede paar is omgevormd tot gnathopoden.
Het pereon draagt zes paar eenvoudige pereopoden zonder kieuwen. Het pleon (achterlijf) draagt tweetakkige pleopoden en is voorzien van een goed ontwikkelde staartwaaier, gevormd door de uropoden (staartpootjes) en een niet ingesneden telson (staartstukje).
In tegenstelling tot de verwante Mysida bezitten de Stygiomysida geen statocyst.
Ecologie
Op twee soorten na[2] zijn alle Stygiomysida stygobionten, uit Italië en de Caraïben..
Systematiek
De twee families van de Stygiomysida waren vroeger ondergebracht bij de Mysida maar zijn nu een aparte orde. Volgens recent onderzoek zijn ze zelfs eerder verwant aan de Mictacea (Meland et al., 2007[3]).
De 16 bekende soorten behorende tot die twee families (Anderson, 2010[4]) zijn:
Bronnen, noten en/of referenties
- ↑ Tchindonova, Y.G., 1981. New data on systematic position of some deep-sea mysids (Mysidacea, Crustacea) and their distribution in the world ocean. Proceedings of the XIV Pacific Science Congress 14(1):24-33
- ↑ Spelaeomysis servatus (Fage, 1924) van de Aldabra Atol, Zanzibar and S. cochinensis Panampunnayil & Viswakumar, 1991 van een garnalenkwekerij in Cochin, India
- ↑ Meland, K. & E. Willassen, (2007). The disunity of "Mysidacea" (Crustacea). Molecular Phylogenetics and Evolution 44:1083–1104.
- ↑ Anderson, G., (2010). Stygiomysida Classification, January 20, 2010.
