De spoorlijn Berlijn - Dresden, ook wel Berlin-Dresdner Eisenbahn genoemd, is een Duitsespoorlijn als spoorlijn 6135 Papestraße - Elsterwerda en 6248 Dresden-Friedrichstadt - Elsterwerda onder beheer van DB Netze.
Geschiedenis
Het traject werd door de Berlin-Dresdener Eisenbahn-Gesellschaft (BDEG) op 17 juni 1875 geopend.
De elektrische S-Bahn, bereikte in 1940 station Rangsdorf. In de jaren dertig werden extra sporen aangelegd om het langafstand en goederenverkeer te scheiden van het voorstadsverkeer. Deze werkzaamheden waren bij het begin van de Tweede Wereldoorlog nog niet afgerond.
Vanaf 1952 werd de Anhalter Bahnhof gesloten en werden langeafstandtreinen uit Oost-Duitsland omgeleid via de Berliner Außenring naar het huidige Ostbahnhof.
Bij de oprichting van de Berlijnse Muur op 13 augustus 1961, werd al het treinverkeer onderbroken tussen Mahlow en Lichtenrade. In West-Berlijn bleef alleen de S-bahndienst tot Lichtenrade over. De nog overgebleven langeafstandssporen ten zuiden van Marienfelde werden gedeeltelijk opgebroken of raakten overwoekerd. Van 1980 tot 1988 reden er geen S-Bahntreinen tussen Marienfelde en Lichtenrade wegens de West-Berlijnse staking/boycot.
Na de val van de Berlijnse Muur in 1989, werd de S-bahn verbinding hersteld tot Blankenfelde op 31 August 1992. Op 27 mei 2006 werd de nieuwe Berlijnse Noord-Zuidverbinding Berlijn Hauptbahnhof - Berlin Südkreuz geopend. Alleen de Anhalter Bahnroute is heropend, maar treinen kunnen de Berlijn - Dresden route bij Blankenfelde bereiken via deze route en de Berliner Außenring. Vanaf 2019 werd ook de oude rechtstreekse route naar Blankenfelde herbouwd.[2]
Treindiensten
DB
De Deutsche Bahn verzorgt het personenvervoer op dit traject met EuroCity, InterCity, RE (RE5 en RE7) en RB (RB 31) treinen. (niet op het traject Berlin Priesterweg - Blankenfelde, waar de treinen worden omgeleid)[3]
S-Bahn
De S-Bahn, meestal de afkorting voor Stadtschnellbahn, soms ook voor Schnellbahn, is een in Duitsland ontstaan (elektrisch) treinconcept, welke het midden houdt tussen de Regionalbahn en de Stadtbahn. De S-Bahn maakt meestal gebruik van de normale spoorwegen om grote steden te verbinden met andere grote steden of forensengemeenten. De treinen rijden volgens een vaste dienstregeling met een redelijk hoge frequentie.
Berlijnse Noord-Zuid spoorlijn, spoorlijn tussen Abzw Berlijn-Wedding en Berlijn Südkreuz Südende en parallel het deel met spoor 3 en 4 tussen Berlijn Hbf en Berlijn Südkreuz
Berlin-Hamburger Bahn, spoorlijn tussen Berlin Hamburger Bahnhof en Hamburg Berliner Bahnhof
De S-Bahn van Berlin maakte gebruik van een stroomrail. Dit net is met een spanning van 800 voltgelijkstroom.
Het traject tussen Berlijn Hauptbahnhof en Berlin Priesterweg en tussen Blankenfelde (Kreis Teltow-Fläming) en Dresden werd geëlektrificeerd met een spanning van 15.000 volt 16 2/3 Hzwisselstroom.
Literatuur
Kurt Kaiß/Matthias Hengst: Dresdens Eisenbahn: 1894-1994. Alba Publikation, Düsseldorf 1994. ISBN 3-87094-350-5
Peter Bley: 125 Jahre Berlin–Dresdener Eisenbahn. Alba Publikation, Düsseldorf 1999. ISBN 3-87094-360-2