Het Songfestival van Knokke (Frans: Coupe d'Europe de tour de chant; Engels: European Cup for Vocal Recitation), officieel de Europabeker voor zangvoordracht, kortweg Knokkefestival genoemd, was een zangcompetitie voor Europese landen die van 1959 tot 1973 jaarlijks werd gehouden in het casino van de Belgische plaats Knokke. In de jaren 80 werden nog vijf edities van de wedstrijd georganiseerd, ditmaal in een bescheidener versie onder de naam Knokke Cup.
Geschiedenis
De populariteit van het reeds door de NIR/BRT uitgezonden Festival van San Remo en Eurovisiesongfestival droegen er toe bij dat men in Vlaanderen een gelijkaardig 'festival voor lichte muziek' wilde organiseren. In 1953 nog begonnen als een nationale liedjeswedstrijd, met deelname van een nog jonge Jacques Brel die toen als voorlaatste eindigde, groeide het Knokkefestival vanaf 1959, mede geïnspireerd door het internationale succes van Expo '58, uit tot een Europese competitie van landenploegen. Het festival werd in diverse landen uitgezonden op televisie en was een internationale springplank voor nieuw talent. Grote namen als Udo Jürgens, Willeke Alberti en Engelbert Humperdinck kenden hier het debuut van hun carrière.[1]
Jarenlang stond het festival op eenzelfde niveau als het gerenommeerde Eurovisiesongfestival en het Festival van San Remo, maar begin jaren 1970 begon de interesse voor het festival te verdwijnen. De laatste officiële competitie vond plaats in 1972, een jaar later was er nog een afscheidsshow met bekende namen die in het verleden hadden deelgenomen aan het Songfestival van Knokke.[2][3]
.svg){kind=small}
.svg){kind=small}
.svg){kind=small}
.svg){kind=small}
.jpg)
,_Bestanddeelnr_923-3697.jpg)
