In 1941 was hij een van de kandidaten om de overleden koning Sisowath Monivong op te volgen. De voorkeur van de Fransen - de kolonisatoren - ging echter uit naar prins Norodom Sihanouk die de nieuwe koning van het land werd.[1]
Hij was van 17 oktober1945 tot 15 december1946minister-president en beheerde tegelijkertijd de portefeuilles van Binnenlandse Zaken en Defensie.[1][2] Van 1947 tot 1948 was hij vicevoorzitter van de Regentschapsraad en in 1950 werd hij bevorderd tot generaal-majoor en vervulde nadien de functie van inspecteur-generaal van het Cambodjaanse leger (1950-1952, 1960-1963).[2] Van 1952 tot 1955 was hij hoge commissaris van Cambodja te Frankrijk en na zijn terugkeer in het vaderland werd hij bevorderd tot luitenant-generaal (1955) en was hij militair adviseur van koning Norodom Suramarit en daarna van prins Norodom Sihanouk. Van 1960 tot 1970 was hij vicevoorzitter van de Kroonraad (een soort hogerhuis). In 1963 werd hij bevorderd tot generaal.[2]
Na de staatsgreep van generaal Lon Nol en de stichting van de Khmerrepubliek in 1970 was zijn rol uitgespeeld. In 1973 stond hij enige maanden onder huisarrest.[2] De Rode Khmer die in 1975 de macht hadden overgenomen lieten hem in september1975 waarschijnlijk terechtstellen.[2]
Persoonlijk
Prins Sisowath Monireth was getrouwd met Pok Rosette Vane bij wie hij vier kinderen had. Hij was de oudere broer van prins Sisowath Monipong (1912-1956) en de jongere broer van de latere koningin Sisowath Kossamak (1904-1975).[2]