De kerk werd ontworpen door architect E.J. Magry, een van de belangrijkste leerlingen van P.J.H. Cuypers. De kerk is gebouwd op het voormalige bastionKeizersbolwerk.[1] De eerste steen is gelegd in april 1872, in 1873 is de kerk voltooid[2]. De kerk is gebouwd in een combinatie van neogotische en neoromaanse stijl. De kerk heeft een driebeukigschip van acht traveeën lang. In de middenbeuk is aan bovenin beide zijden een schijntriforium aanwezig met ronde bogen. De kerk heeft een hoog koor met een vijfzijdige koorsluiting aan de zuidzijde[3]. De hoofdingang is gevestigd onder de toren in de westelijke zijgevel. De toren heeft drie geledingen met wimbergen en een ingesnoerde naaldspits.
Tegenover de kerk (aan de zuidzijde) staat een Heilig Hartbeeld uit 1925.
Interieur
Het interieur van de kerk is in 1909 beschilderd door Jan Dunselman, kunstschilder te Amsterdam. Deze beschilderingen bestonden uit taferelen ontleend aan schilderijen van catacomben en mozaïeken uit Ravenna. Rond 1970 zijn deze beschilderingen overgeschilderd met witkalk.
Orgel
De kerk heeft een eenklaviers mechanisch pijporgel uit 1784 met aangehangen pedaal. De herkomst is niet bekend. Het kan gebouwd zijn door J.J. Mitterreither en is vermoedelijk in 1873 overgebracht vanuit een onbekende locatie naar de pas voltooide kerk. Het orgel staat op een galerij aan de noordzijde van de kerk.
Oostelijk naast de kerk ligt de begraafplaats van de H. Bartholomeüsparochie aan de Wal 61. Dit betreft een relatief kleine begraafplaats met een oppervlakte van 800m2 en is in 1872 aangelegd als processietuin. Door zijn ligging op het voormalige bastion van Schoonhoven heeft de oppervlakte een vorm van een driehoek. In de punt hiervan staat een crucifix. Aan de noordoostelijke kant van de kerk, bij de ingang van de begraafplaats staat een Lourdesgrot van tufsteen[5], gebouwd in 1923.
